เรื่องนี้มี E-book ใน meb จบแล้วนะคะทุกคน มีตอนพิเศษเพิ่มมาโดยที่ในรายตอนไม่ได้ใส่ไปนะคะ + ภาพประกอบ Exclusive เฉพาะใน E-book เท่านั้นน้าาา!!!!
***** คำเตือนด้วยความหวังดีจากไรท์ไซคี เรื่องนี้มีความรุนแรงและฉากที่มีพฤิตกรรมที่ไม่เหมาะสม อาจมีเนื้อหากระทบเทือนจิตใจ แต่เป็นไปในบริบทที่สะท้อนสังคม เพื่อความมีอรรถรสของนิยายตามสไตล์ไรท์ต้องเตือนนักอ่านทุกท่านที่เข้ามา หากใครรับไม่ได้ก็ข้ามการอ่านเรื่องนี้ได้ค่ะ หากใครอยากเปิดใจรับกดเข้ามาอ่านแล้วคุณจะไม่ผิดหวัง บอกแล้วว่านิยายของไรท์ จะคงความดราม่า ปวดตับมากน้อยตามแต่ละเรื่อง จิตๆ แซ่บๆ พริกทั้งสวน มีมุมให้ข้อคิด ทั้งน่ารักปะปน แม้ว่าอาจดูแรงสำหรับใครบางคน แต่ไรท์จบสุบนิยมนะคะ ใครพร้อมก็เชิญอ่านได้เลยยย *****
*นิยายเรื่องนี้เป็นการสมมติบทบาทตัวละครเท่านั้น ไม่ใช่เรื่องจริงหรืออ้างอิงบุคคลจริงแต่อย่างใด*
**สนับสนุนการคอมเม้นอย่างสุภาพชน ไม่ใช้คำหยาบคายหรือส่อเสียดต่อตัวบุคคลใด หรือเป็นการสร้างความเสียหาย เสื่อมเสียต่อบุคคลใด ทุกการกระทำมีราคาเสมอ มาอ่านนิยายและคอมเม้นกันอย่างมีความสุขกันเถอะ**
‘ฮาร์เปอร์’ มองพัสดีหนุ่มที่เธอคุ้นเคยอย่างตกใจ เธอสังเกตว่านักโทษหญิงรอบข้างได้หายไปจากห้องน้ำจนไม่เหลือเงาสักคน ห้องน้ำหญิงจึงมีเพียงเธอและร่างสูงใหญ่กำยำในชุดพัสดีที่น่าเกรงขาม สายตาคมยืนมองร่างกายที่เปลือยเปล่าของเธออย่างคาดโทษในบางอย่าง ปกติแล้วเธอจะไม่ค่อยเจอพัสดีมาคุม มีเพียงผู้คุมเรือนจำเท่านั้น
ตั้งแต่เธอปฏิบัติตัวดีและไม่ยุ่งเกี่ยวกับใครในเรือนจำ ไม่ว่าจะมีนักโทษหญิงด้วยกันกลั่นแกล้งขนาดไหน เธอก็จะนิ่งเฉยและปล่อยผ่าน ทำให้เธอเป็นนักโทษชั้นดีที่ผู้คุมไม่ค่อยหนักใจกับเธอนัก ในฐานะที่เธอเป็นนักโทษคดีฆาตกรรมขนาดนี้ นับเป็นเรื่องที่ดีที่ไม่ต้องมีประวัติไม่ดีเพิ่ม แม้ว่าจะโดนต้องโทษเกินกว่าความจริงและถูกยัดเยียดข้อหาแค่ไหน เธอก็รับได้ถ้าเกิดว่าน้องสาวอย่าง ‘ชาร์ลอตต์’ จะอยู่อย่างปลอดภัยและไม่มีใครสงสัยกับเหตุฆาตกรรมที่เกิดขึ้น...ในวันนั้น
แม้ว่าจะมีพัสดีมาคุมเธอก็ไม่ได้แปลกใจอะไรมากนัก ถ้าพัสดีหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอไม่ใช่ ‘ไทเลอร์’ แฟนเก่าของเธอในอดีต คนที่เคยเป็นทุกอย่างสำหรับเธอ คนที่ทิ้งเธอและน้องสาวให้เผชิญชะตากรรมอันเลวร้าย ชะตากรรมที่ไม่มีวันย้อนกลับไปแก้ไขได้
วันนี้เขาเป็นถึงพัสดี มีอำนาจเหนือคนในเรือนจำทั้งหมดรองลงมาจากผู้บัญชาการเรือนจำ สายตาของเขาราวกับจะลงทัณฑ์เธอ สายตาของความโกรธเกรี้ยวที่มองร่างกายเธออย่างมีความหมาย
“ไทเลอร์...” ร่างเล็กเอ่ยชื่อชายหนุ่มเสียงแผ่วเบาในขณะที่เดินถอยจนแผ่นหลังเปลือยเปล่าชิดกำแพงเย็นเยียบ สายน้ำจากก็อกไหลชโลมกายจนเปียกปอน แขนทั้งสองโอบกอดตนเองและปกปิดความสาวอย่างประหม่าและตกใจ
ร่างสูงใหญ่กำยำภายใต้เครื่องแบบพัสดีสีดำนิล เดินเข้ามาจนร่างกายร้อนรุ่มแนบชิดเธอ มือใหญ่คว้ากุญแจมือและบังคับให้แขนของเธอผละจากความสวยงาม เสียงดังกริกของกุญแจมือเย็นเยียบที่เธอคุ้นเคยถูกใส่บนข้อมือทั้งสองของเธอ มือใหญ่จัดการกอบกุมข้อมือทั้งสองเพียงมือเดียวและบังคับให้อยู่เหนือศีรษะแนบกำแพงราวกับกำลังตรวจค้นบางอย่างจากเธอ
เสียงทุ้มของเขาที่เอื้อนเอ่ยทำให้ฮาร์เปอร์ใจสั่น มือใหญ่คว้าแท่งกระบองสีดำข้างเอวและเลื่อนไล้ลงมาตามร่างกายของเธออย่างเชื่องช้าตั้งแต่ลำคอจนถึง...เนินอวบอิ่มที่มีแพรไหมบางเบาปกคลุม มันจดจ่อและวนเวียนกลีบดอกไม้อย่างกักขฬะจนหญิงสาวกัดฟันกลั้นเสียงน่าอาย ใบหน้าสวยหันหน้าหนีเขาเมื่อใบหน้าหล่อเหลากำลังก้มลงมาใกล้ชิดเธอ
“ทำไมล่ะ...ลืมหน้าผมไปแล้ว หรือว่าผู้คุมบางคนทำให้คุณถูกใจมากกว่าผม นักโทษชายล่ะ...เร้าใจกว่าผมไหม” ไทเลอร์เอ่ยถามเธอในขณะที่ใช้แท่งกระบองไล้กลีบดอกไม้ตามความยาวอย่างเชื่องช้า
ฮาร์เปอร์กัดฟันแน่นและมองหน้าเขาอย่างไม่เข้าใจ เสียงเรียบเฉยของเธอทำให้ชายหนุ่มมีโทสะ “ท่านพัสดีอยากทำอะไรก็เชิญ นักโทษอย่างฉันคงขัดใจท่านไม่ได้”
“อย่าร้องขอให้หยุดแล้วกันฮาร์เปอร์! ผมจะทบต้นทบดอกตั้งแต่ที่คุณผลักไสผมและทิ้งผมไป คุณจะรู้ว่าผมทำอะไรได้บ้าง เพราะตอนนี้...ผมไม่ใช่เด็กจนๆ คนเดิมที่รอเศษเงินจากคุณอีกแล้ว ผมเป็นพัสดี! ที่นักโทษอย่างคุณต้องร้องขอความช่วยเหลือและอ้อนวอนขอความเมตตาจากผม ดูมันสิฮาร์เปอร์...ใหญ่กว่าตอนอีกนั้นใช่ไหมล่ะ ร้องขอผมสิ” ร่างสูงใหญ่กำยำรูดซิบกางเกงและควักความยิ่งใหญ่ของตนออกมา เขายิ้มมุมปากเมื่ออดีตคนรักมองมันด้วยความตกตะลึงจนเขารู้สึกได้ถึงข้อมือที่สั่นเทาของเธอ
“ขอร้อง อย่าทำ...” เสียงหวานเอ่ยแผ่วเบาอย่างเว้าวอน แววตาโศกมองเขาด้วยความกลัว
ร่างสูงของไทเลอร์โน้มตัวลงมาเกี่ยวต้นขาทั้งสองของหญิงสาวให้อยู่บนท่อนแขนกำยำ ร่างเล็กตัวลอยแนบชิดกำแพงอย่างหวาดเสียว ข้อมือที่ถูกใส่กุญแจมือไม่สามารถเกาะเกี่ยวสิ่งใดนอกจากคล้องคอของชายหนุ่มกันตก
“ได้...ผมจะไม่ทำ...ไม่ทำนานจนเกินไป”
‘คาร์ลอส’ จิตแพทย์หนุ่มอนาคตไกล ผู้มีชื่อเสียงเกี่ยวกับการเยียวยาและรื้อฟื้นจิตใจของคนไข้ให้หายเป็นปกติกำลังมองหญิงสาวผู้มีแววตาหวาดระแวงและเงียบเฉยปะปนความเฉยชาด้วยสายตาประเมิน แววตาเฉียบคมมอง ‘ชาร์ลอตต์’ ด้วยความเคียดแค้นเมื่อนึกถึงการตายของบิดาอย่างโหดเหี้ยมแต่ก็รักษาภาพพจน์สุขุมของจิตแพทย์ได้ดี
“ชาร์ลอตต์ คุณรู้ไหมว่าผมคือจิตแพทย์ที่ป้าของคุณส่งผมให้มาดูแลคุณ” ร่างสูงเอ่ยถามหญิงสาวที่นั่งก้มหน้ามองมือทั้งสองของตน เธอจิกเล็บเล่นด้วยความเหม่อลอยเมื่อได้ยินคำว่า ‘จิตแพทย์’
“รักษาฉันหรือคะ ฉันต้องรักษาอะไร ฉันปกติดี...” ชาร์ลอตต์บอกชายหนุ่มโดยที่ไม่เงยหน้ามองเขาอย่างเต็มตา เธอไม่ชอบการมาหาจิตแพทย์ ไม่ชอบเวลาที่ป้าส่งคนมารักษาเธอ ไม่ชอบเวลาที่พวกเขา ถามเรื่องในวันนั้น หรือพยายามจะรื้อฟื้นเรื่องของเธอ
ร่างสูงเลื่อนเก้าอี้เข้ามาใกล้เธอจนหญิงสาวสะดุ้งถอยหลังด้วยความหวาดระแวง คาร์ลอสยกมือเป็นสัญญาณว่าเขาไม่ได้ทำอะไรเธอ ใบหน้าหล่อเหลาราวเทพบุตรทำให้ชาร์ลอตต์ชะงักเพียงชั่วครู่แล้วจึงนั่งลงบนเก้าอี้ตัวเดิมอย่างสงบ
“ผมรู้ว่าคุณปกติ...แต่ผมมาช่วยคุณ อยากใช้ชีวิตโดยไม่ต้องหวาดระแวงหรือฝันเรื่องเดิมๆ ซ้ำไปซ้ำมาไหมครับ คุณอยากลืมมัน...ใช่ไหม”
“………”
“ผมรู้ว่าต้องทำอย่างไร คุณเชื่อใจผมไหม อ่ะ...นี่ครับ ขั้นแรกคือคุณต้องกินมัน แล้วจะรู้สึกดีขึ้น” ร่างสูงควักห่อฟอยล์สีทองรูปร่างหัวใจออกมาให้เธอ ชาร์ลอตต์ชั่งใจสักพัก เมื่อมองรอยยิ้มอบอุ่นของจิตแพทย์หนุ่มเธอจึงตัดสินใจเอื้อมมือออกไปหยิบสิ่งนั้นและแกะดูอย่างเชื่องช้า
“ช็อกโกแลต?” เสียงหวานเอ่ยถามเขาด้วยความสงสัย
“อื้ม กินมันซะสิ คุณจะรู้สึกดีขึ้นทันทีที่ได้กิน” เมื่อร่างสูงพูด หญิงสาวจึงหยิบมันเข้าปาก สีหน้าของเธอผ่อนคลายลงดังชายหนุ่มคาดการณ์ไว้
เสียงหวานเอ่ยและอมยิ้มเมื่อปล่อยให้รสหวานอมขมละลายในปากอย่างช้าๆ “อร่อย...”
คาร์ลอสยิ้มตอบ ในใจพลางคิดหาวิธี...วิธีที่เขาพร่ำเรียนมาทั้งชีวิตเพื่อวันนี้ วิธีของจิตแพทย์ที่จะล้วงความคิด จิตสำนึกของเธอคนนี้ให้คายความลับออกมาทั้งหมด ให้เธอได้สารภาพความผิดของตนเอง ความผิดที่แท้จริงที่เธอนั้นได้ก่อเอาไว้และลอยนวลเพราะการเป็นเยาวชนที่ไม่รู้ประสา บริสุทธิ์และมีสภาวะทางจิตเวช ทั้งที่เขาได้อ่านสำนวนย้อนหลังของวันนั้นแล้วเจอความผิดปกติบางอย่าง ในวันที่บิดาของตนได้เสียชีวิตพร้อมกับเพื่อนบิดาอีกคน ลำพังเพียงผู้หญิงคนเดียวอย่างฮาร์เปอร์ไม่น่าจะลงมือได้ เหตุใดสภาพจิตใจของชาร์ลอตต์ถึงได้ย่ำแย่มากกว่าพี่สาวที่อยู่ในเรือนจำ ไม่น่าจะเป็นไปได้ที่ชาร์ลอตต์จะไม่มีส่วนรู้เห็นเรื่องนี้ ราวกับว่าเธอเจอเหตุการณ์สะเทือนขวัญที่มากกว่านั้น มากกว่าที่เพิ่งรับรู้ว่าพี่สาวของตนเองถูกจับ
เขาต้องรู้ให้ได้ว่าวันนั้น...เธอได้กระทำอะไรลงไป ไม่แน่...ชาร์ลอตต์ผู้นี้อาจจะลงมือฆาตกรรมบิดาของเขาอีกคนก็ได้!
Guest
