ไม่เคยคาดคิดว่าการตัดสินใจแต่งชุดเป็นบันนี่เกิร์ลเข้าไปเซอร์ไพรสลูกค้า
จะทำให้ชีวิตเธอเปลี่ยนไปตลอดกาล เพราะเมื่องานจบ แต่ตัวคนถูกเซอร์ไพรสกลับไม่ยอมจบเรื่อง!
อีธาน เคิร์ก เดมอน เซียนหุ้นมือทองแห่งวอลล์สตีท ผู้เปลี่ยนบริษัทขายเฟอร์นิเจอร์เล็กๆ แห่งหนึ่งในนิวยอร์ก ให้กลายเป็นบริษัทเพื่อการลงทุนรายใหญ่แห่งสหรัฐอเมริกา มีมูลค่าหลักแสนล้านเหรียญอยู่ในตลาดหุ้นนิวยอร์ก ส่วนตัวเขากลายเป็นมหาเศรษฐีระดับต้นๆของสหรัฐอเมริกา และเพิ่งได้รับการโหวตจากนิตยสารชั้นนำว่าเป็นผู้ชายเซ็กซี่ที่สุดแห่งปี ด้วยรูปร่างสูงใหญ่เต็มเปี่ยมกล้ามเนื้อและริมฝีปากเซ็กซี่กระชากใจ ทำให้ไม่เคยมีสาวคนไหนกล้าปฏิเสธหนุ่มสุดฮอตคนนี้ แต่ความที่มีมากเกินไปทำให้อีธานนึกเบื่อหน่าย กลายเป็นอินทรีซ่อนเล็บ อาศัยอยู่เพียงลำพังในรังบนเพ้นต์เฮ้าส์สุดหรูกลางมหานครนิวยอร์ก
แต่แล้ววันหนึ่งพญาอินทรีกลับถูกกระตุกขนอย่างแรง เมื่อจู่ๆ ก็ดันมีแม่กระต่ายสาวในชุดบันนี่เกิร์ลปรากฏตัวขึ้นในห้องนอน งานนี้เห็นทีเขาคงต้องหาทางสั่งสอนคนกล้าแหยมเข้ามาถึงรังเสียแล้ว
อลิชา หรือ อลิช สาวไทยวัยใกล้สามสิบปีเต็ม ทำงานอยู่ในนิวยอร์กมานานกว่าเจ็ดปี เจ้าของร้าน Surprise with Love รับจัดทำเซอร์ไพรสทุกรูปแบบ แทบไม่อยากเชื่อเลยว่าตัวเองจะต้องแต่งชุดนุ่งน้อยห่มน้อย กลายร่างเป็นกระต่ายสาวบันนี่เกิร์ล เข้าไปเซอร์ไพรสแขกแทนเด็กรับจ้างที่ดันเบี้ยวงาน มันเป็นงานที่เธอแทบอยากแทรกแผ่นดินหนีเพราะเธอทำทุกอย่างพังไม่เป็นท่า ซ้ำร้ายเมื่องานจบ คนโดนเซอร์ไพรสกลับไม่ยอมจบเรื่อง
“รู้ไหมว่าหลายวันมานี้ผมคิดถึงอะไร” น้ำเสียงของอีธานแหบลงกว่าเดิมเล็กน้อย ก้มลงมองคนถูกกักอยู่ในอ้อมแขนด้วยแววตาร้อนแรง
“ฉันจะไปรู้ได้ยังไงคะ” เธอตอบอย่างใจ แล้วก็ฉุดคิดได้ว่าไม่ควรพูดอะไรเพื่อเข้าทางอีกฝ่ายเลย “แต่ฉันไม่สนใจหรอก”
“แย่จัง” น้ำเสียงเขาฟังไม่แย่อย่างปากว่า “เพราะผมสนใจคุณมาก และยิ่งมากขึ้นเมื่อนึกถึงคุณตอนอยู่ในชุดกระต่าย ...รู้ไหม ว่ามันทำผมฝันถึงคุณมากแค่ไหน” อีธานจงใจก้มลงกระซิบประโยคหลังชิดใบหูเธอ
คนไม่ทันตั้งตัวสะดุ้งเฮือกพยายามเอนหน้าหนี แต่เธอจะหนีไปไหนได้ไกลเมื่อถูกกักไว้ทั้งเนื้อทั้งตัวแบบนี้ อลิชาหลับตาปี๋ ขนลุกชันจากฟันคมๆ ที่ขบเม้นลงข้างลำคอขาวผ่อง
”อย่านะ เลิกเล่นบ้าๆ เสียที” เธอพยายามผลักศีรษะหนักๆ ของคนซุกไซ้ทั้งจมูกและริมฝีปากลงมา
“ไม่ได้เล่น แต่กำลังจะเอาจริงต่างหาก” อีธานเอ่ยเสียงเข้มตามแรงอารมณ์
สองมือคว้าหมับรอบเอวบางคอดกิ่ว ออกแรงยกเพียงนิดเดียว เขาก็จับคนตัวเล็กกว่าลอยขึ้นไปนั่งแหมะบนโต๊ะไม้ จากนั้นริมฝีปากรุ่มร้อนก็ตรงเข้าประกบเรียวปากสีชมพูหวานที่หลงเพ้อหามานานหลายวัน ริมฝีปากของเธอชุ่มฉ่ำหวานไม่ผิดจากความทรงจำวันเก่า มันทำให้เขาอยากกลืนกิน ...ตราจองทุกส่วนสัดของผู้หญิงคนนี้ว่าเธอเป็นของเขา
...ของเขาทั้งหมด!
“โกหกแบบนี้ ระวังผมจะจูบคุณให้ลืมวันลืมคืน จูบจนกว่าคุณจะยอมรับเลยดีไหม” ชายหนุ่มขู่เธอเสียงหวาน นึกอยากจะให้เธอปฏิเสธต่อ เพราะเขาจะได้หาข้ออ้างชิมริมฝีปากตรงหน้าแทนของหวานมื้อเย็น
“ฉันยอมรับก็ได้ว่าคุณเป็นผู้ชายที่จูบเก่งมาก” หญิงสาวตอบหน้าแดงแจ๋ ไม่กล้าโกหกอีก เพราะหวั่นใจกับคำขู่แสนวาบหวาม
“แปลว่าคุณชอบ”
“อื้อ...” นี่เขาจะพูดให้เธอเขินไปถึงไหน “แต่ความชอบไม่ได้แปลว่าฉันอนุญาตให้คุณทำแบบนี้สักหน่อย”
“ทำไม”
“บอกแล้วไงคะว่าเราเป็นแค่คนรู้จักกัน ไม่มีใครบ้าจูบกับคนเพิ่งรู้จักกันหรอกนะ”
...แต่เธอก็บ้า บ้ามาแล้วครั้งแล้วด้วยสิ
“ถ้างั้นเรามาคบกันไหม”
“อะ...อะไรนะคะ” เบอร์เกอร์ในมือแทบร่วงหล่นไปกองอยู่บนตัก
“ก็คุณบอกว่าไม่อยากจูบกับคนไม่รู้จัก ไม่อยากมีความสัมพันธ์แบบชั่วข้ามคืน ถ้างั้นเรามาคบกันเลยดีไหม”
Guest
