ก็ฉันมันหญิงร้ายๆ จะรักได้มั้ยล่ะคะ?

"พยับหมอก! ลูกต้องเป็นผู้นำตระกูลคนต่อไป..."  

คำขอร้องแกมบังคับจากปากผู้เป็นพ่อ 'พยัคฆ์' เจ้าพ่อมาเฟียแห่งตระกูลพยัคฆารา ตระกูลที่กุมอำนาจสูงสุดในการซืื้อขายยานพาหนะมือสองของประเทศ  

"ค่ะ! คุณพ่อ หมอกจะทำให้ดีที่สุดค่ะ" 

ฉันรับปากพ่ออย่างหนักแน่น ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นผู้หญิง แต่พ่อสอนและฝึกฉันกับพี่ชายมาตั้งแต่เด็กๆให้แข็งแกร่งทั้งร่างกายและจิตใจ ฉันจึงไม่ลังเลเลยที่ได้ยินคำร้องขอจากปากพ่อที่ตอนนี้ร่างกายท่านไม่ไหวแล้ว พ่อฉันโดนลอบทำร้ายบ่อยจนชินไปแล้ว แต่ครั้งนี้มันคงหนักที่สุด เลือดจากตัวพ่อไหลออกมาไม่หยุด ไหลออกมาเยอะจนเปื้อนเสื้อผ้าฉันที่กำลังพยุงพ่อให้อยู่ในอ้อมกอดเต็มไปหมด 

"ดีลูก...พ่อเชื่อว่าลูกทะ...ทำได้ ฮึกก อีกข้อ...ตะ..ตามหาเมฆ หะ...หา ให้เจอนะ" 

อาการของพ่อไม่สู้ดีแล้ว หายใจติดๆขัดๆ ท่าทางอ่อนล้ามาก ฉันที่ไม่เคยร้องไห้ให้ใครเห็นตั้งแต่ 7 ขวบ วันนี้น้ำตามันกลับไหลออกมาไม่หยุด พ่อคงทรมานมากจริงๆ แต่ก็ยังมีใจสั่งเสียให้ฉันตามหาพี่ชายฝาแฝด 'พยับเมฆ' เขาหายไปตั้งแต่เราอายุได้ 20 ปี จนถึงตอนนี้ 5 ปีแล้วนะที่เขาหายไปจากบ้าน พ่อแทบพลิกแผ่นดินตามหา แต่ก็ไม่เจอสักที วันสุดท้ายที่อยู่ด้วยกันคือวันเกิดพวกเรา ทุกอย่างดูปกติมาก แต่พอตื่นมาพี่ชายก็หายไปแล้ว พ่อคิดมาตลอดว่ามันคือการลักพาตัว เลยได้แต่โทษตัวเองและขอโทษวิญญาณแม่ที่ดูแลลูกได้ไม่ดี  

"หมอกจะตามหาพี่เมฆให้เจอค่ะ พ่อไม่ต้องพูดอะไรแล้ว เดี๋ยวก็ถึงมือหมอละนะ โว้ยย!!! พวกมึงขับรถช้าจังเลยวะ พ่อกูจะตายห่าอยู่แล้ว ไอ่พวกเวร!!!" 

แม้รู้ดีว่าหมอคงไม่อาจช่วยพ่อให้ดีขึ้นได้ สภาพพ่อตอนนี้คือใกล้หมดแรงเต็มที แต่ฉันจะทำใจได้อย่างไร เมื่อคนที่ฉันรักและรักฉันมากที่สุดในชีวิต ตอนนี้กำลังจะจากโลกไปอีกคน ถ้าฉันตามหาพี่ชายไม่พบ ก็เท่ากับว่าฉันเหลือตัวคนเดียวบนโลกใบนี้เลยนะ  

" พะ...พ่อ ระ..รักหนูนะ...ฮึกก!..." 

จบประโยค เรี่ยวแรงทั้งหมดของพ่อก็สูญสลายไปพร้อมกับใจฉันด้วย 

"พ่ออ! ไม่นะๆๆ อยู่กับหมอกก่อนสิ!!! พ่อออ ไอ้พวกเวร!!! กูบอกให้รีบขับไง เร็วว!!!" 

อารมณ์ตอนนี้มันระเบิดจนไม่เหลือชิ้นดีแล้ว ทั้งเสียใจที่พ่อกำลังจะตาย และแค้นพวกที่ลอบทำร้ายตระกูลฉันด้วย ถึงตอนนี้ยังไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่ฉันรับรองได้มันต้องไม่ตายดี มันต้องตายทั้งตระกูล!!!