• ภาตาจันทร์จรี •
{ จักรวาล omegaverse | นิยายวายพีเรียดไทย }
※
เพราะร่างกายที่อ่อนแอตั้งแต่เด็ก..
ทำให้ 'เอพริล' ชายหนุ่มตัวเล็กที่กำลังเรียนอยู่มหาลัยต้องเข้าโรงพยาบาลกะทันหัน
ใช้เวลาในการพักรักษาตัวนานหลายสัปดาห์
คุณหมอก็บอกให้เขาและครอบครัวเตรียมทำใจเอาไว้
คาดว่าด้วยร่างกายที่อ่อนแอแบบนี้..เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน
แม้จะเจ็บปวดที่รู้ความจริง แต่อย่างน้อยเขาก็ได้กล่าวคำร่ำลาครอบครัวก่อนที่เขาจะจากไป
ในวาระสุดท้ายที่เขากำลังจะตาย..
มีคนคนหนึ่งที่เขาอยากจะเอ่ยคำร่ำลากับเขาคนนั้นก่อนจะลาจาก
เอพริลปรารถนาให้ตนเองได้มีเวลาอีกสักนาที
ขอให้เขายังมีลมหายใจในเวลาที่ชายคนที่เขาหลงรักเดินทางมาถึง
แต่ชะตาก็ใจร้ายกับเขา
ยังไม่ทันที่จะได้พบหน้ากัน เขาก็หมดสิ้นลมหายใจไปเสียก่อน..
ในเมื่อไม่ได้พบหน้ากัน เอพริลจึงไม่ได้กล่าวคำร่ำลา..
'พี่ทรงกลด' ชายผู้ที่ตนแอบหลงรักตั้งแต่ได้พบหน้ากัน
แม้จะเสียใจมากแค่ไหน แต่เอพริลก็ไม่อาจทำอะไรได้
นอกจากยอมจำนนต่อโชคชะตาที่ลิขิตเอาไว้อย่างนั้น
※
และโชคชะตาก็หวนย้อนคืนชีวาให้กับเอพริลอีกครั้ง
เมื่อเขาตื่นขึ้นมาในสถานที่แปลกตา
เต็มไปด้วยคนนุ่งกระโจมอกห่มสไบพูดภาษาไทยแบบสมัยก่อน
สิ่งต่างๆ รอบตัวที่เอพริลได้พบเห็น..ทำให้เอพริลได้รู้ว่าตนเดินทางย้อนอดีตกลับมาในชาติก่อน
ในชาติก่อนที่ตัวเขาจะได้ชื่อว่า 'เอพริล' เขาถูกเรียกด้วยชื่อ 'ช่อเอื้อง' หรือ 'แม่เอื้อง'
และเขาถูกวางตัวให้หมั้นหมายกับลูกของพระยาผู้หนึ่ง
บุรุษรูปงามผู้ที่แม่หญิงทั้งเมืองต่างก็ใคร่อยากจะครอบครอง
แต่บุรุษผู้นี้กลับเมินเฉยและตัดเยื่อใยรักแม่หญิงพวกนั้นจนสิ้น
เขาจึงถูกเรียกว่า 'บุรุษไร้หัวใจ' โดยเขามีชื่อเต็มยศว่า 'หมื่นบวรยศ' หรือ 'คุณพี่เหม'
เขาคนนี้ไร้ซึ่งความรักใคร่ต่อคนผู้อื่น มิสนใจความรักของใครทั้งสิ้น
เป็นฉะนี้เขาคงจะรักเป็นก็แต่ตนเองเพียงเท่านั้น
※
แรกพบเจอตัวเขานึกว่าจะได้รับคำกล่าวทักทายที่ไพเราะจากคู่หมาย แต่ไม่เลย..
คำทักทายพวกนั้นมีแต่คำพูดเหน็บแนม หาว่าตัวเขาอยากจะตบแต่งกับเจ้าตัวจนตัวสั่น
ทั้งๆ ที่เขายังไม่ได้พูดตอบโต้อะไรเลยสักคำเดียว
แต่ความจริงที่เอพริลปฏิเสธไม่ได้เลย ก็คือ..
ตาหมื่นชื่อยาวคนนี้มีใบหน้าเหมือน 'ทรงกลด' รุ่นพี่ที่เขาแอบชอบมาก
แต่ถึงแม้จะมีใบหน้าที่เหมือนกันอย่างกับถอดพิมพ์
แต่ชายคนนี้ไม่เหมือนชายที่เอพริลแอบหลงรักเลยแม้แต่นิดเดียว
เขาจะไม่ทนให้ตาหมื่นยศอะไรนั่นมากล่าวโทษทั้งๆ ที่เขายังไม่ได้ทำผิดอีกแน่
คอยดูฤทธิ์แม่ช่อเอื้องเวอร์ชันเอพริลคนนี้ก่อนเถอะ!
ตาหมื่นบวรยศได้เจอคู่ปรับที่สมน้ำสมเนื้อแน่นอน หึ =P
※
※
นิยายเรื่องนี้อ้างอิงมาจากประวัติศาสตร์ (แบบเล็กน้อย/ตามใจคนเขียน)
แรงบันดาลใจในการแต่งนิยายเรื่อง ภาตาจันทร์จรี
บทเพลง Love Destiny (ผ่านกาลเวลา) : เพลงประกอบเว็บตูน บุพเพสันนิวาส
เปิดเรื่อง 14/05/2565 จบเรื่อง XX/XX/2565
Enjoy Reading My Reader✨🌷