ทำไมคนถึงชอบโทษทุกๆ ความรู้สึกไม่ดีว่าเป็นความผิดของซึมเศร้าด้วยนะ
ฉันไม่เคยโทษมันเลยสักครั้ง เพราะฉันเอาแต่โทษตัวเอง...
ฉันชื่อบลู
เพราะวันที่ฉันเกิดท้องฟ้าเป็นสีฟ้าเหมือนอย่างวันนี้ แม่เลยตั้งชื่อฉันว่าบลู
ฉันชื่อโซล
โซลในภาษาสเปนที่แปลว่าดวงอาทิตย์
“ฉันเหนื่อยแล้ว”
“แค่ตัวเองต้องการอะไรฉันยังไม่รู้เลย จะไปเอาความสุขที่ไหนมาให้ตัวเองเก็บเกี่ยวล่ะ”
“ต่อให้ไม่มีฉันสักคนโลกใบนี้ก็จะยังหมุนต่อไป ต่อให้ไม่มีฉันผู้คนก็จะเดินไปข้างหน้า วันเวลาก็จะมียี่สิบสี่ชั่วโมงเท่าเดิม ต่อให้ไม่มีฉันมันก็คงไม่สำคัญ นานไปตัวตนของฉันจะค่อยๆ เลือนรางไปจากความทรงจำของผู้คน ในที่สุดก็จะไม่มีใครจำฉันได้”
“สุดท้ายก็แค่ว่างเปล่า จะว่าไปความตายมันก็ไม่ได้น่าหวาดกลัวเลย ตรงกันข้าม การมีชีวิตอยู่ต่างหากที่น่าหวาดกลัวมากกว่า”
⚠️ WARNING ⚠️
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวที่ถูกแต่งขึ้น สถานการณ์ต่างๆ ถูกจำลองขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับสถานที่จริง
นิยายเรื่องนี้มีตอนจบแบบ Bad End ไม่เหมาะสำหรับผู้ที่อยู่ในสภาวะอ่อนไหวหรือซึมเศร้า
มีฉากทำร้ายตัวเอง ฉากพยายามฆ่าตัวตาย และบรรยากาศที่ทำให้รู้สึกหดหู่
นักอ่านทุกท่านกรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ
Guest
