“อย่าคิดว่าชีวาไม่รู้นะว่าคุณคิดจะทำอะไร”
“เมียผู้ประเสริฐ ถ้ารู้แล้วว่าผมคิดอะไรก็ช่วยทำให้สมหวังหน่อยเถอะครับ” ตอนแรกที่ว่าจะแกล้งคนตัวเล็กแต่มาตอนนี้เขากลับโดนเสียเอง
“คนหื่น!”
“ไม่ปฏิเสธครับ ชอว์ตี้ช่วยผมหน่อย มันแข็งไปหมดแล้ว”
“มายั่วเขาแล้วตัวเองขึ้นเองใช้ได้ที่ไหนกัน” เธอหลบสายตามองสิ่งโป่งนูนอย่างท้าทาย เพราะเธอชินกับร่างกายมนุษย์ไปแล้ว
“ชอว์ตี้ว่าผมควรทำไงกับมันดีจ๊ะ”
“ไปจัดการตัวเองในห้องน้ำค่ะ”
“ผมไม่สำเร็จโทษให้ตัวเองตั้งแต่ไฮสคูลแล้วทูนหัว”
“อ๋อ งั้นที่ผ่านมาก็มีสาวๆ คงจัดการให้ตลอด” พรชีวาหันหลังใส่ ทำไมเธอต้องหงุดหงิดด้วย
“อืมฮึ แต่หลังจากที่เจอผู้หญิงที่อยากได้ผมเป็นพ่อของลูก ผมก็ไม่ได้ไปทำอะไรกับใครอีกเลย”
“ทำไมล่ะคะ”
“ทำไม่ลงครับ เพราะชอว์ตี้ตามมาหลอกหลอนไง”
“หลอนแล้วคุณน่ะ”
“จริงๆ นะคนสวย พอขึ้นเตียงแล้วหน้าชอว์ตี้ก็พุดขึ้นมาทันทีเลย” แทนที่เธอจะขำกลับกลายเป็นว่าเธอหัวเราะเสียเสียงดัง
“ชีวาไม่ใช่ผีนะคะ”
“ผมอยากให้ชอว์ตี้เป็นผีห้าห่ม มุดเข้ามุดออกใต้ร่างผมตลอดเวลา” คริสเตียนกระซิบข้างหูจนเธอขนลุก
“ขอกอดชอว์ตี้ให้มันสงบหน่อยนะครับ” ชายหนุ่มกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น เกยคางบนศีรษะมือก็พลางลูบหลังด้วยความรัก
‘รออีกนิดนะคุณคริส ถ้าชีวามั่นใจในรักของเราเมื่อไหร่ ชีวาจะจัดการเจ้านั่นให้สิ้นซากเลย!’
Guest
