รักวุ่นๆของเด็กวิทยา

ใครว่าเรียนคณะวิทยาศาสตร์จะสบาย หารู้ไม่ว่าสาวชีวะต้องถึกทนขนาดไหน เห้อ ฉันที่เข้ามาเรียนเพราะคิดว่ามีผช.เยอะที่ไหนได้มีอยู่หยิบมือ แถมยังมีโรคละบาดอีกโอกาสจะหาแฟนตอนมหาลัยของฉันจบสิ้นแล้ว 

"ปล่อยนะ!! ช่วยด้วยค่ะ!!!" ลูกหวาร้องสุดเสียงแต่ก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาช่วยคงนึกว่าเป็นเรื่องของผัวเมียทะเลาะกันธรรมดา ตอนนี้น้ำตาเธอเริ่มเอ่อล้นออกมา เธอต้องทำไงดีเนี่ย เธอยังไม่ได้เตรียมใจว่าจะเจออะไรแบบนี้เลย  

หมับ!! ตุบ! อยู่ๆร่างเธอก็โดนเหวี่ยงไปไว้ข้างหลังใครคนหนึ่ง ดีที่เธอพอจะทรงตัวได้ และเห็นชายที่พยายามจะลากเธอออกมาล้มลงไปกับพื้น "เรื่องผัวเมียมึงอย่าเสือกดิวะ" ดูไอเวรนั้นมันพูดใครเมียแกวะ 

"หืมม เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเมียกูไปมีผัวอีกคนตอนไหนแล้ว"  

"โถ่วว มีเจ้าของแล้วเหรอวะ"มาร์คสถบออกมาเบาๆ "แต่มึงก็แบ่งๆกันใช้ได้นี้หวา" โหวว ไอโรคจิตนี้แม่จะสั่งสอนให้ มีสิทธิ์อะไรมาพูดแบบนี้หะ ฉันที่กำลังจะพุ่งไปทุบไอคนไร้ยางอายนั้น แต่ก็โดนดึงไว้ ตอนนี้ฉันอยู่ในอกแน่นของเข้าแทบจะจมหายเข้าไปเลย กลิ่นหอมอ่อนๆนี้มันทำให้รู้สึกดีจัง  

"เธอนะเรามีเรื่องต้องคุยกันอีกยาว" ชายปริศนาก้มลงมากระซิบข้างหูเล่นเอาเขินเลย แต่ทำไมหน้าคุ้นๆจัง มองไม่ค่อยชัดเลย "ส่วนมึง รู้เอาไว้ด้วยว่ากูไม่มีรสนิยมใช้ของร่วมกับใคร วันนี้กูจะใจดียอมปล่อยไปแต่อย่ามาให้เห็นอีก"