#หนองหารวิมานรัก
“เฮ้ย! เศร้าไรนักหนาวะมึง แค่เมียมีผัวใหม่” มือใหญ่ตบไหล่หนาของคนเป็นเพื่อนดังป๊าบ แต่ร่างสูงล่ำสันในชุดพรางหาได้สะเทือนไม่ ใบหน้าคมมีแววเครียดขรึมระคนดุดันเพราะประโยคสุดท้ายเหมือนมีดปักซ้ำกลางใจอีกระลอก ดวงตาคมดุตวัดมองคนพูดทันควัน
“มึงใช้คำว่าแค่เหรอ?”
“เออ...ก็แค่เมียมีผัวใหม่!” คนพูดกระแทกเสียงราวกับจะตอกย้ำคนฟัง ก่อนเอ่ยราวกับไม่ใช่เรื่องสลักสำคัญว่า
“โลกนี้ผู้หญิงมีเยอะยิ่งกว่าฝูงลิง เมียทิ้งก็หาใหม่ดิวะ แคร์ไร”
คนฟังถอนใจเฮือกใหญ่ “งั้นเย็นนี้แดกเหล้ากันไหมมึง...แก้เซ็ง”
“แดกได้ที่ไหนกัน คืนนี้กูอยู่เวร”
“อ้าว...ไหนเมื่อกลางวันมึงบอกว่าง”
“ก็มึงไม่นัดก่อนนี่ กูไปตกปากรับคำอยู่เวรแทนน้องพยาบาลแล้ว นางบอกเดอะแก๊งค์ของนางที่โรงพยาบาลชวนไปดูหมอลำ”
เจ้าของร่างสูงใหญ่ในชุดพรางถอนใจเฮือกใหญ่อีกคราด้วยความเซ็ง นึกอยากเห็นหน้า ‘น้องพยาบาล’ ที่ทำให้อดตั้งวงขึ้นมาครามครัน
~~🐯❤️🦌~~~☘️~~~🐯❤️🦌~~
เสียงกระดิ่งที่แขวนทางเข้าประตูดังกรุ๊งกริ๊ง
“แบล๊คคอฟฟี่ขมๆ ใส่น้ำผึ้งให้เจ๊แก้วจ้า วันนี้เจ๊ต้องการความขม”
เสียงหวานใสกลั้วหัวเราะยามสั่งออเดอร์กับพนักงานของร้านนกแก้ว
“ไปทำอะไรมาคะเจ๊กวาง เมื่อคืนซอดแจ้งเหรอเจ๊” เสียงพนักงานสาวประเภทสองของร้านตอบโต้คล้ายสนิทสนมคุ้นเคยกันดี เสียงสนทนานั้นให้ชายหนุ่มร่างสูงล่ำสันในชุดกางเกงยีนส์ เสื้อยืดสีดำ ซึ่งกำลังจิบกาแฟร้อน นั่งหันหลังให้ประตูได้ยินโดยไม่ตั้งใจ
“ซอดแจ้งที่ไหนกัน แค่ดูเต้นโชว์ ยังไม่ทันฟังลำ คนตีกันหอบเสื่อหนีแทบไม่ทัน เซ็งเลย อุตส่าห์แลกเวรออกได้ ขับรถไปดูถึงเต่างอย” ฟังแล้วคงเซ็งจริงๆ เพราะถอนใจเฮือกใหญ่ เด็กในร้านหัวเราะร่วน ก่อนที่เจ้าของเสียงหวานใสจะเอ่ยต่อไปว่า
“ขอนมสดเย็นให้เจ๊อีกแก้วนะหนุ่ย จะเอาไปบรรณาการผู้ชายซะหน่อย เฮียแกอุตส่าห์ใจดีแลกเวรให้”
คนฟังขมวดคิ้ว เอ...ก็ดันลืมถามเพื่อนซะนี่ว่าน้องพยาบาลที่อุตส่าห์อยู่เวรแทนเมื่อคืนชื่ออะไร อยากรู้จริงว่าจะใช่คนเดียวกันไหมนะ
นายทหารหนุ่มทำทีเป็นหันไปมองหน้าร้านราวกับมองหาใคร แต่จริงๆ แล้วอยากเห็นหน้าคนพูด ครั้นแล้วแววตาคู่คมก็ฉาบประกายเล็กน้อยคล้ายพึงใจยามเมื่อเห็นเป้าหมายชัดเจน กระนั้นก็ยังนึกขำในใจ
...หน้าตาสวยเก๋เหมือนสาวสมัยใหม่ ไม่น่าเชื่อว่าจะพูดภาษาภูไทได้ชัดเจนและหวานหูเพียงนี้ แถมยังท่าทางจะชอบฟังหมอลำด้วยสิ แบบนี้หรือเปล่านะที่เขาเรียกว่า หน้าไม่ให้แต่ใจรัก...
~~🐯❤️🦌~~~☘️~~~🐯❤️🦌~~
“กวาง เย็นนี้ปาร์ตี้ปีใหม่บ้านพี่นะน้อง” อัศวินีเงยหน้าขึ้นยิ้มกว้างรับสาวรุ่นน้องที่แวะมาส่งเอกสารที่สำนักงานสาธารณสุขอำเภอ
“ลูกน้องพี่อาร์มมาไหมเจ๊” พรสวรรค์ถามเป็นคำถามแรก
“มาสิ หนุ่มโสดหลายคนเลย เดี๋ยวพี่แนะนำให้รู้จัก งานดีทั้งนั้น”
“งั้นหนูไม่ไปนะ”
คนริอ่านจะเป็นแม่สื่อเลิกคิ้ว “อ้าว! ทำไมล่ะ”
“หนูกลัวมีสามีเป็นทหารขี้เมา” วางพลางกลอกตามองบนทำให้บรรดาเจ้าหน้าที่ในห้องนั้นหัวเราะก๊าก รวมทั้งอัศวินีด้วย
ผู้ช่วยสาธารณสุขอำเภอเดินออกมาจากห้อง ทันได้ยินพอดี รีบเอ่ยขึ้นทันทีเพราะชักร้อนตัวเหมือนกัน
“งั้นนางก็เตรียมตัวขึ้นคานโล่ด บ่มีดอกผู้ชายบ่กินเหล้า อ้อ...แล้วถ้าหาผู้บ่าวที่ไม่กินเหล้าได้นะ อ้ายให้อมขี้หมามาพู้ดใส่หน้าอ้ายเลย” ประโยคท้ายหมายถึงอมขี้หมามาพ่นใส่หน้า
เสียงฮาลั่นรอบหน้า หญิงสาวถอนหายใจพรืด หน้างอ
“งั้นหนูยอมขึ้นคานดีกว่า!”
~~🐯❤️🦌~~~☘️~~~🐯❤️🦌~~
กองทัพมองรุ่นน้องที่ชงเหล้าขมๆ ก่อนกระดกเข้าปากเหมือนเป็นน้ำเปล่าโดยไม่พูดไม่จา แก้วแล้วแก้วเล่า ก่อนปราม
“เหล้านะมึง ไม่ใช่เป๊บซี่ แหม...กะอิแค่เมียมีผัวใหม่ คิดอะไรมากมาย มึงก็หาเมียใหม่ดิวะ”
ร.อ. หนองหาร ถอนใจเฮือกใหญ่ นี่ก็มาอีกคนอิหรอบเดียวกันอีกคน
“พี่อาร์มไม่เข้าใจผมหรอก ในเมื่อเมียพี่ไม่เคยมีผัวใหม่นี่”
“ห่า! เดี๋ยวกูก็ถีบเปรี้ยงเข้าให้"
หนองหารยิ้มออก พลอยให้ผู้เป็นทั้งผู้บังคับบัญชาและรุ่นพี่ที่ชอบทำหน้าดุกับลูกน้องแต่ยิ้มหวานตาเชื่อมกับเมียเผลอยิ้มนิดหนึ่ง ก่อนเก๊กหน้าดุเหมือนเดิม
“เออ! งั้นก็แดกๆ ไป แต่กูอนุญาตให้มึงแดกให้เมาเหมือนหมาแค่วันนี้วันเดียวนะ พรุ่งนี้ตื่นเช้ามาอย่าเสือกทำหน้าอมทุกข์ให้กูเห็นอีก ถ้าไม่ดีขึ้นก็โน่น...ไปหาฝึกหลักสูตรรบพิเศษอะไรก็ได้ จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน เอ...หรือกูต้องหาเมียใหม่ให้มึงจริงๆ วะ...หนามยอกต้องเอาหนามบ่งไรงี้” พ.ท.กองทัพ ว่าพลางทำหน้าครุ่นคิด
‘เมอ้ายป๋าน้องอาสาฮับเอา อย่าสุเศร้าเด้ออ้ายคนหล่อ’
เสียงหวานร้องเพลงบ่าวเมียป๋า ซึ่งกำลังโด่งดังทั้งบ้านทั้งเมือง ต้นฉบับขับร้องโดยสิลิพอน สีปะเสิด ศิลปินสาวชาวลาว ดังมาจากบริเวณระเบียงหลังบ้าน วันนี้อัศวินีและเพื่อนพ้องน้องพี่ที่ทำงานมานั่งดื่มกินเป็นการฉลองก่อนปีใหม่ ครั้นมองจากศาลาเล็กกลางน้ำไปก็เห็นหญิงสาวร่างเพรียวระหงจับไมค์ยืนร้องเพลงพร้อมโยกตัวเข้าจังหวะ โดยที่คนอื่นๆ ก็ปรบมือพร้อมร้องคลอตามด้วยท่าทางสนุกสนาน
กองทัพยิ้มกริ่ม ดีดนิ้วเปราะทันที
“อยากมีเมียเป็นพยาบาลไหมล่ะมึง เดี๋ยวกูจัดให้”
หนองหารที่เพิ่งกระดกเหล้าเข้าปาก หันมองตามเพราะคุ้นหูกับเสียงหวานใส ครั้นแล้วนายทหารหนุ่มลูกทัพบกก็ขมวดคิ้ว เพราะแม้จะอยู่ในระยะเกือบ 100 เมตรแต่เขาก็จำหน้าเธอผู้นั้นได้
อืม...นอกจากจะชอบดูหมอลำแล้ว เจ้าหล่อนยังร้องเพลงเพราะด้วยสิ!
~~🐯❤️🦌~~~☘️~~~🐯❤️🦌~~
ฝากผลงานเรื่องต่อไปด้วยนะคะ
หมออนามัยกับหนุ่มทหารบกค่ะ
#หมอกวาง #ผู้กองเสือ
สถานที่ก็ยังมูฟออนจากเขาภูพานและหนองหารไม่ได้อีกเช่นเคย 😊
#ภูพานบ้านเฮารอเจ้าแถวฝั่งหนองหาร
#หนองหารวิมานรัก #เรือไฟ #หมอกวาง #ไอ่คำ #ผู้กองเสือ #หนองหาร #สาวหมออนามัย #บ่าวทหารบก #รักเกิดบนเขาภูพาน #สกลนครละเบ๋อ