ตื่นมาอีก ก็กลายเป็นป้าไปแล้ว!

'พาขวัญ' สาวออฟฟิศวัย 20 ปลายๆ ที่หนีมาจากครอบครัวเฮงซวยของตัวเองจนได้มาเรียนที่มหาวิทยาลัยชื่อดังในเมืองหลวง และจบมาได้ทำงานเป็นหัวหน้าแผนกการออกแบบ แต่สิ่งที่คาดไม่ถึงมักเกิดขึ้นได้เสมอ เธอสะดุดเท้าตัวเองระหว่างกลับคอนโด เพราะเจอกับวิญญาณหญิงสาวจีนโบราณจนก้าวข้ามบันไดผิดขั้น และเข้ามาต่างมิติในยุคจีนโบราณ

'ให้ตายสิ…การกลับไปอ่านนิยายของฉันคงหนักหัวพระเจ้าแล้วล่ะมั้ง'

ใช่…การกลับไปของเธอหนักหัวพระเจ้าเข้าอย่างจังเลยน่ะสิ 

"ส่งจดหมายนี่ไปให้พี่สาวข้า นางรู้ว่าควรทำอย่างไร"

เสียงใสราวกับกระดิ่งแก้วเอ่ยกับสาวใช้ตัวน้อยของนาง นางคือ 'เว่ยอี้เซียน' เป็นพระชายาเอกในจวิ้นอ๋อง แต่การได้เป็นของนางนั้น มิได้เกิดจากความรัก แต่เกิดจากความใคร่…ในวังพยัคฆ์ทมิฬบ่าวไพร่ต่างรู้ว่าจวิ้นอ๋องเดียดฉันท์พระชายาเว่ยปานใด แม้เงาก็ยังมิอยากพบเจอ แต่สิ่งหนึ่งที่จวิ้นอ๋องมิรู้คือนางกำลังตั้งครรภ์บุตรของเขาอยู่นั่นเอง

"เพคะพระชายา"

ฉิงฉิงสาวใช้ประจำกายของนางตั้งแต่อยู่จวนสกุลเว่ย นางรู้ดีว่านายหญิงของตนทำเรื่องโหดร้ายเพียงใด เพราะเพื่อให้ตนเองก้าวข้ามมาอยู่ในสถานะนี้ สาวใช้ตัวน้อยรีบเร่งรุดออกจากเรียนนายหญิงลัดเลาะตามแนวกำแพงเพื่อออกไปจากรั้ววังทันทีเพื่อไปส่งจดหมายอันสำคัญนี้

ครืนนน~

"คุณหนูฉิงฉิงขอเข้าพบเจ้าค่ะ"

เจ้าของใบหน้างามราวกับเง็กเซียนฮ่องเต้เจ้าของแผ่นฟ้า เมืองสวรรค์สรรสร้างอย่าง 'เว่ยอี้หลิน' องคาพยพเครื่องหน้าต่างส่งเสริมกันยิ่งตาดอกท้อสีน้ำตาลอำพันธ์ทำให้นางงามยิ่งกว่าสตรีใด นางมิได้เอ่ยอันใดเพียงแต่พยักหน้าเป็นการอนุญาตเบาๆ

"คุณหนู คุณหนูเจ้าขา ช่วย…อึก"

ฉิงฉิงตัวน้อยนั้นรู้ดีกว่าใครคุณหนูใหญ่เว่ยอี้หลินเป็นสตรีร้ายลึกปานใด นางมักไม่พูดจาพร่ำเพรื่อ มักนิ่งสงบและเงียบ แต่นางออกจะโหดเหี้ยมนัก จากเหตุการณ์ครานั้นก็ทำให้นางเป็นสตรีร้ายที่เก็บตัวเช่นนี้ ฉิงฉิงตัวน้อยที่ถูกปรามด้วยสายตาเย็นเหยียบจึงหุบปากลงอย่างฉับไวและยื่นจดหมายให้นาง

'เรียน พี่ใหญ่

        ข้ารู้ว่ามันน่าละอายไปเสียหน่อย สำหรับตัวข้าที่มาขอความช่วยเหลือแต่ตอนนี้จวิ้นอ๋องกำลังตามจับกบฏแคว้นหยาง ข้าทราบมาว่าตระกูลเราสนับสนุนองค์ชายแปดซึ่งเป็นกบฏ ข้าอยากให้พี่ใหญ่เตือนท่านพ่อให้รามือ และตอนนี้…ร่างกายของข้าอ่อนแอนัก ข้ากำลังตั้งครรภ์ จวิ้นอ๋องหมายจะเอาชีวิตข้า ข้ามิอยากให้ลูกข้าตาย ท่านช่วยดูแลเขาได้หรือไม่ ข้าจะไปด้วย'

อี้หลินอ่านเนื้อความในจดหมายอย่างละเอียด สตรีหน้าด้านผู้นี้ช่างตายนัก แย่งคู่หมั้นข้าไปไม่พอยังเอาภาระมาใส่หัวข้าอีก! นางได้แต่กล้ำกลืนความโกรธโวยวายในใจ และเอ่ยแก่ฉิงฉิงว่าเมื่ออี้เซียนคลอดลูกให้นางออกมา ข้าจะพานางไปที่อื่น สาวใช้ตัวน้อยโขกหัวขอบคุณเป็นการใหญ่ แล้วรีบไปแจ้งนายตนเอง จากนั้นนางจึงไปเตือนบิดาเรื่องนี้ แต่บิดาไม่ฟัง และเมื่ออี้เซียนคลอดบุตร จวนสกุลเว่ยก็ได้กลายเป็นเท่าถ่าน นางหนีมาที่เมืองทางใต้พร้อมกับเด็กชายสายเลือดจวิ้นอ๋อง เสียดายที่น้องสาวนางเจ็บจากพิษคลอดบุตรจึงตายตกไปก่อนที่จะมาถึงเมืองทางใต้ เมืองที่นางกำลังจะมีชีวิตใหม่…

"เห็นทีว่าจะอยู่แบบนี้คงไม่ได้"

พาขวัญในร่างอี้หลินบ่นพึมพำกับตัวเอง เพราะตั้งแต่มาที่นี่เธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับที่นี่เลย เธอคิดอย่างเดียวว่าจะต้องใช้ชีวิตรอดพร้อมกับสืบเรื่องของตัวเองไปด้วย

"ท่านป้า ข้าคิดถึงบิดา"

เสียงออดอ้อนของเด็กชายวัย 5 ขวบดังขึ้น นี่แหละ…เธอจะต้องตามหาบิดาให้หลานชาย!!

_________________________________________________________________

สวัสดีค่ะ! ฝากนิยายเรื่องใหม่อย่าง 'ตื่นมาอีกที ข้าก็กลายเป็นป้าไปแล้ว!' ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจนะคะ หากใครใจบางแต่อยากอ่านจรงๆไรท์มีคำเตือนไว้ที่ตอนต้นของแต่ละตอนนะคะ หากตอนไหนมีสามารถข้ามไปได้เลยค่ะ!!!

ขอบคุณนักอ่านทุกท่านด้วยค่ะ ผิดพลาดหรือต้องการติชมอะไร เม้นได้เลยนะคะะ