‘นี่มันงานอะไรกัน! ไหนบอกไม่ใช่ขายตัวไง!’
มณีตกใจรีบวิ่งไปที่ประตูแต่เสียงปิดประตูอัตโนมัติ ทำให้เธอออกจากห้องไม่ได้ มีผู้ชายเดินออกมาจากห้องแต่งตัวอีก 1 คน ใบหน้าและสายตาคมเข้ม ดูดุมีแววตาร้ายกาจ สูงราว 185 อายุดูแก่กว่าคนแรก น่าจะ 29 แล้ว
“เป็นไงพี่คีน เสี่ยมันหามาใช้ได้เลยนะ”
โทนี่ หันไปคุยกับวาคีนอย่างตื่นเต้น
“อืม”
คีนตอบโทนี่สั้นๆแล้วไปนั่งที่โต๊ะคอมเช็กอะไรบางอย่าง มณีแทบอยากจะร้องไห้เธอไม่รู้ว่ามาทำอะไรที่นี่แล้วคนเหล่านี้คือใคร เธอเอ่ยถามทั้งสองด้วยเสียงสั่นๆ
“นี้มันงานอะไรคะ? แล้วพวกคุณเป็นใคร ปล่อยชั้นไปเถอะขอร้อง ชั้นไหว้ล่ะ ชั้นไม่ได้อยากขายตัว”
มณีทรุดลงไปไหว้ทั้งน้ำตา เธอคืดถึงหน้าแม่ขึ้นมาแค่คิดก็รู้สึกแย่แล้วเธอหนีงานนี้มาโดยตลอด เธอเอาตัวรอดจาก ผู้ชายที่หวังมาเอาเปรียบจากเธอได้ทุกครั้ง แล้วสุดท้ายเธอต้องมาลงเอยแบบนี้หรอ ไม่มีทาง!
*****************************************************
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง ทุกการบรรยายในเรื่อง พฤติกรรมของตัวละคร คำพูด มีความไม่เหมาะสม ตัวละครและรูปภาพ ถูกสมมุติขึ้นมาทั้งหมด ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน และมีสติในการอ่านให้เป็นเพียงความบันเทิงเท่านั้น
และไม่มีเจตนาดูถูกหรือให้ร้ายกลุ่มเพศทางเลือกไม่ว่ากรณีใดๆ
หากมีคำผิดพลาดหรือไม่เหมาะสมประการใด ขออภัยมา ณ ทีนี้
Guest
