เขาเรียกฉันว่านางร้าย

ตุบ ผลั่ก  

เสียงเด็กๆที่วิ่งเล่นกันเจี๊ยวจ๊าวจู่ๆสาวน้อยคนนึ่งก็สะดุดล้มพลาดท่าลงไปกองกับพื้นทำให้เด็กหญิงที่วิ่งด้วยกันรีบวิ่งกลับมาดูเพื่อนเล่นตัวเอง 

”ไอวี้เป็นอะไรไหมว่ามีมี่ช่วย” เด็กสาววัย10ขวบที่เห็นลูกพี่ลูกน้องตนเองล้มจึงรีบวิ่งกลับมาดูด้วยความเป็นห่วงเธอพยายามพยุ่งอีกคนให้ลุกขึ้นไอวี้ที่เห็นชิเอลวิ่งตามมาจึงเเกล้งล้มลงไป 

”มีมี่เธอไม่เห็นต้องผลักไอวี้เลยเเค่ไอวี้ไม่ยอมวิ่งเล่น กับมีมี่ต้องกลับมาผลักเลยหรอ พี่ชิเอลคะฮรึกฮื่อ” คนตัวเล็กที่เห็นดังนั้นก็ยื่นงงว่าเกิดอะไรขึ้นในเมื่อเธอล้มเอง 

”โกหกเธอล้มเองยังจะมาโทษคนอื่นเราอุตส่าห์มา……”คนตัวเล็กกำลังจะพูดต่อเเต่กลับโดนขัดจังหวะ 

”เงียบไปเลยมีมี่ฉันไม่คิดเลยนะ ว่าเธอจะเป็นคนแบบนี้พ่อเเม่เธอคงตามใจมากสินะ” เด็กชายวัย18ปีว่าให้กับเธอเเล้วก็จูงมือไอวี้ไปเล่นด้วยกันกับเขาอีกทีนึงเเล้วทิ้งเด็กสาวเล่นยืน มองสองคนที่เล่นกันอย่างสนุกสนาน 

หวัง ชิอง ชิเอล 

เธออิจฉาไอวี้ใช่ไหมละถ้าวันนั้นเธอไม่ทำตัวเเบบนั้นฉันอาจจะสนใจเธอก็ได้ 

เธอคือของฉันถ้าฉันไม่ได้คนอื่นก็ต้องไม่ได้ 

คัง ซอนมี มีมี่ 

ฉันไม่จำเป็นต้องอิจฉาใครนังแพศยานั้นทำไมฉันต้องอิจฉา 

สุดท้ายเเล้วฉันก็เเค่เป็นเด็กนิสัยไม่ได้คนหนึ่งในสายตาเขาสินะน่าสมเพช 

ซอนมิน อา มิ้น 

นี้คุณเลิกมองมีมี่เป็นตัวร้ายสักทีเถอะเธอเจ็บมาเยอะ 

เเซ็กนายแอบชอบฉันหรอ 

ฮยอน โซ เเซ็ก 

เธอนายไม่หยุดทำร้ายเธอเราได้เห็นดีกัน 

ฉันก็เเค่ชอบคนน่ารักเท่านั้นเอง