...เธอรู้ว่าโลกใบนี้มันโหดร้าย ไม่ได้สวยงามอย่างในนิทาน แต่ทำไมต้องมาเกิดกับเธอด้วย!
*/*/*/*
เขาคือบุรุษที่แข็งแกร่ง ดุดัน ทรงอำนาจ และอิทธิพล ไม่ว่าจะย่างกรายไปที่ใดทุกคนต่างให้ความเคารพและยำเกรง นี่คือคำนิยามของผู้ชายที่ชื่อ เกรย์สัน เรดวิลล์
ส่วนเธอ...ก็แค่ผู้หญิงธรรมดาๆ คนหนึ่ง เป็นนางฟ้าของทุกคนที่รู้จัก รอยยิ้มเธอทำให้โลกทั้งใบสดใส แต่จิตใจของเธอนั้นไม่ต่างอะไรกับหินผา นี่คือคำนิยามของผู้หญิงที่ชื่อ จันทร์เจ้าขา บุญเมตตา
-/-/-/-/-
“เจ็บค่ะ”
“พูดแต่แรกก็สิ้นเรื่อง ต้องให้มือหนักตลอด” เขาเอ่ยดุพร้อมกับอุ้มร่างเล็กไปที่ห้องน้ำแล้ววางลงบนอ่างน้ำอุ่นที่เขาเตรียมไว้ให้แล้ว เพราะรู้ดีว่าครั้งแรกของผู้หญิง ตรงนั้น จะบวมช้ำมากแล้วยิ่งมาเจอสัตว์ร้ายอย่างเขายิ่งไม่ต้องพูดถึง
เจ้าพ่อปิโตเลียมนั่งลงบนขอบอ่าง ก้มมองสิ่งสวยงามที่เขาทำมันแหลกกับมือแล้วถอนหายใจ แม้ว่ามือเล็กจะพยายามปกปิดแต่เขาก็จับออกคล้ายรำคาญแล้วยึดมือนั้นไว้ มองดอกไม้งามบวมที่ช้ำหนักอย่างที่คิด นึกโกรธตัวเองที่ตะกละตะกลามไม่คิดหน้าคิดหลังให้ดีแล้วต้องมานั่งเสียดายอยู่แบบนี้ ว่าเขาต้องอดกินเหยื่อแสนหวานไปอีกพักใหญ่
“คนบ้า”
“ถ้าพูดว่าอีก ฉันจะขย่มเธอในอ่างจนคลานออกไปเองไม่ไหว” เกรย์สันพูดค่อนข้างหยาบโลน ผิวขาวๆ ของจันทร์เจ้าขาเปลี่ยนเป็นสีแดงโดยเฉพาะแก้มป่องๆ น่าหยิกนั่นเป็นที่ชอบใจเจ้าพ่อปิโตเลียมเป็นอย่างมาก “นอนแช่ในนี้สักพักให้ร่างกายสดชื่นแล้วฉันจะเข้ามาใหม่”
*/*/*/*/*/*/*/*
ฝากติดตามนิยายเรื่องใหม่ อยากให้เป็นเรื่องสั้นๆ แต่ไม่รู้ว่ามันจะงอกยาวเหมือนเดิมไหม 5555
พยายามเขียนให้พระเอกเถื่อนกับทุกคน แต่จะมุ้งมิ้งกับนางเอกคนเดียว ไม่รู้จะได้หรือเปล่า 555
เรื่องนี้เป็นพล็อตที่จู่ๆ ก็ปิ๊งไอเดียขึ้นมาบวกกับความอยากเขียนพระเอกแนวนี้ด้วยแหละ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะว่าจะดอง เอ๊ย จะจบลงแบบไหน ส่วนนิยายเรื่องอื่นๆ กำลังไล่เขียน และทยอยอัพนะคะ
สุดท้ายขอขอบคุณทุกการติดตาม ขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่แวะเข้ามาอ่าน มาติ-ชม กันจ้ะ และอย่าลืมไปถูกใจเพจกันด้วยน้า ชื่อเพจ อ้วนพี/หมึกสีนิล ค่ะ (แปะลิ้งค์ไม่เคยได้ ไม่รู้ทำไม = =') เพจนี้เน้นเล่นเกม ไม่เน้นอัพและโปรโมทนิยาย 55555555
****อิมเมจตัวละครจาก pinterest ค่ะ