“ฉันถือคติโสดอย่างชำนาญ ขึ้นคานอย่างมีสติค่ะ”
คำตอบกลับนี้ทำให้พีรดนย์อึ้งไปเล็กน้อย
เธอทำให้เขาเกือบจนคำพูดแล้วจริงๆ
“เพราะอะไรเหรอวลี หรือว่า... คุณกลัวจะหลงเสน่ห์ผม?”
ครั้งนี้ใบหน้าหวานแทบจะยู่พับเข้าหากัน
โอ๊ะ! แทงใจดำสินะ!! พีรดนย์คิดแล้วหน้าระรื่นยิ่งกว่าเดิม
“ผมเดาถูกใช่ไหม คุณกลัวว่าผมจะดีจนผ่านมาตรฐานผู้ชายของคุณ”
“แหม ฉันไม่อยากจะทำลายอีโก้ของบอสเลยจริงๆ
แต่บอสไม่เฉียดใกล้มาตรฐานของฉันหรอกนะคะ”
“แต่คุณก็ยังกลัวว่าตัวเองจะแพ้แล้วต้องยกหัวใจให้ผม”
***
“ส่งกระเป๋ามา!”
พวกเขาใส่หมวกกันน็อกทั้งคู่ แต่ฟังจากเสียงและรูปร่างแล้ว เดาได้ไม่ยากว่าคงยังเป็นวัยรุ่นอยู่
คนมาจี้เห็นหญิงสาวเอาแต่ยืนนิ่งจึงเร่งอีก เพราะเห็นแล้วว่าด้านหลังของเธอมีผู้ชายคนหนึ่งกำลังเดินตรงเข้ามาทางพวกเขา
“ส่งกระเป๋ามา!”
“จะรอให้พ่อมึ_มาหรือไง แย่งมาเลยสิวะ!”
คนขับไม่ได้ลงมาด้วย เห็นชัดว่าเตรียมการเพื่อจะหนี คนซ้อนรีบทำตาม ขยับเข้ามาเพื่อจะคว้ากระเป๋าในมือวลีวรรณ
“อย่า!” เสียงพีรดนย์ดังมาจากด้านหลังในจังหวะเดียวกัน
คนร้ายซึ่งคงไม่ได้ไปตรวจดวงมาก่อนจึงไม่รู้ว่าวันนี้ดวงตัวเองตกในภพวิบัติ เดิมทีวลีวรรณก็ไม่ได้กลัวเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว ทั้งตอนนี้ยังอารมณ์ไม่ดีมากๆ อีกด้วย เมื่อถูกหาเรื่องจึงไม่คิดจะยั้งมือ คนร้ายที่เป็นแค่เด็กเกเรไม่ได้มีประสบการณ์การใช้มือต่อสู้จริงจัง อย่างมากของในมือก็แค่เอาไว้ขู่คน มีหรือจะสู้ยูโดสายดำที่ผ่านการฝึกฝนมาอย่างยาวนานได้
วลีวรรณปล่อยกระเป๋าในมือลงพื้น เบี่ยงตัวหลบเล็กน้อย เพราะอีกฝ่ายไม่ได้ตัวใหญ่มาก ความสูงยังน้อยกว่าเธออีกด้วย ดังนั้นการจับทุ่มจึงเป็นเรื่องง่ายดาย
ตุ้บ!
“อั้ก!” เสียงคนโชคร้ายร้องหลังจากลงไปนอนจุกอยู่บนพื้น
ส่วนคนทุ่มเงยหน้าขึ้นพร้อมกับใช้แขนช่วยรวบผมยาวให้สะบัดกลับไปด้านหลัง แต่ถึงอย่างนั้นผมที่ถูกจัดแต่งทรงมาอย่างดีก็ยุ่งเหยิงไปแล้ว
พีรดนย์มองเด็กวัยรุ่นจอมเกเรที่นอนกุมท้องตัวเองบนพื้น เขาเดินเข้าไปนั่งลงข้างๆ แล้วกระซิบ
“ก็เตือนแล้วว่าอย่า”
© สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
และพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2558
*ห้ามมิให้นำนิยายเรื่องนี้ไปกระทำการใดๆ ที่ผู้เขียนซึ่งเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์แต่เพียงผู้เดียวไม่อนุญาต
หากมีการละเมิด ผู้เขียนมีสิทธิ์ดำเนินคดีทันที โดยไม่จำเป็นต้องแจ้งให้ผู้ละเมิดทราบล่วงหน้า*
*** หมายเหตุ เราเพิ่งเห็นว่าในเว็บของ ธัญวลัย มีคนใช้นามปากกา กระดาษทรายแก้ว อยู่ก่อนแล้ว เราเลยเติม . เข้าไปหน้านามปากกา ที่เราใช้มานานกว่า 15 ปี นี่เป็นนามปากกาดั่งเดิมที่เราใช้ตีพิมพ์ผลงาน นิยายโรมานซ์ มาโดยตลอด หากเจ้าของนามปากกาในเว็บนี้ ไม่พอใจ เราต้องขออภัยด้วย แต่เราหลีกเลี่ยงเรื่องนี้ไม่ได้จริงๆ เราจำเป็นต้องแจ้งให้นักอ่านทราบว่า เราคือใคร
ขอให้นักเขียนท่านนั้น และ นักอ่านทุกท่านโปรดเข้าใจเหตุผลที่เราต้องเติม . เพื่อเปิดชื่อนามปากกา สำหรับ FAYYA ที่เราใช้สมัครสมาชิกเว็บธัญวลัยนั้น เป็นอีกหนึ่งนามปากกาที่เราใช้เขียนนิยายรักวัยรุ่นเช่นกัน ตอนแรกเราใช้งานเว็บไม่เป็น คิดว่าใช้ FAYYA เป็นID เฉยๆ ไม่ทันได้ดูว่ามันไปปรากฎตรงนามปากกาด้วย เลยอาจจะทำให้นักอ่านที่เคยอ่านผลงาน กระดาษทรายแก้ว ผ่านตามาแล้วสับสนว่า นิยายถูกคนก็อปอีกหรือเปล่า เรามายืนยันตัวตนว่าเป็นเจ้าของนามปากกาและเป็นเจ้าของนิยายทุกเรื่อง ที่เราเป็นคนแต่ง ภายใต้นามปากกา กระดาษทรายแก้ว ค่ะ ***