**คำเตือน เรื่องนี้พระเอกแก่กว่านางเอก**
ประเภท : นิยายรัก/ จีนปัจจุบัน/ ฟีลกู้ด
ก็แค่หลงรักลุงข้างบ้านมันผิดขนาดนั้นเลยหรือไง...
ตั้งแต่จำความได้ คุณลุงที่เหมือนแสงอาทิตย์ของเธอก็อยู่ในหัวใจมาตลอด แต่เพราะไม่อยากทำให้คุณลุงลำบากใจ เธอจึงแสร้งทำเหมือนไม่มีความรู้สึกอะไรเกินเลยไปกว่านั้น มันอาจจะดีที่เธอโตกว่านี้ แต่คุณลุงก็ช่างขยันทำร้ายจิตใจเธอเหลือเกิน ลี่เซียนจะทนได้ยังไง!
------------------------
“ปะป๊าของน้องลี่เซียนชอบของหวานเหรอคะ” เจนที่ฟังบทสนทนาพยายามแทรกเข้ามาอย่างเนียน ๆ นั่งร่วมโต๊ะกันแต่ไม่เปิดปากคุยกัน เธอก็รู้สึกลำบากใจนิดหน่อย
“อ๋อ คือ...”
“ไม่ได้ชอบ”
ยังไม่ทันที่ลี่เซียนจะตอบกลับไป เสียงของเฟยหรงก็ดังแทรกขึ้นมาก่อน ทุกสายตาหันไปมองชายหนุ่มเพียงหนึ่งเดียวที่นั่งเงียบมานานในทันที ทว่าดวงตาคมกริบนั้นไม่แม้แต่จะหันสายตาไปสนใจใคร นอกจากลี่เซียนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเท่านั้น ดวงตาคมสบกับดวงตากลมโตด้วยแววตาที่อ่านไม่ออก ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะเน้นย้ำอีกครั้ง
“ไม่ได้ชอบ”
นาทีนั้นน้ำตาของลี่เซียนก็ทะลักลงมาราวกับเขื่อนแตก
นั่นใช่คำพูดที่บอกเธอหรือเปล่า?