“ปลูกผักมากมายแต่มือของเจ้ากลับยังนุ่มนิ่ม เจ้ามีเคล็ดลับอันใดบอกเจิ้นได้หรือไม่”
“อะ...เอ่อ”
พระสนมหลี่แทบจะเป็นบ้าใบ้ไปชั่วขณะ นี่สินะหนุ่มเจ้าชู้เจ้าสำราญตัวจริงเสียจริง แตะโน้นจับนี่หลอกกินเต้าหู้ของนางได้อย่างแนบเนียน
“หม่อมฉันใช้ผ้าพันที่ฝ่ามือก่อนจะจับจอบขุดดินเพคะ หลังจากทำสวนเสร็จแล้วหม่อมฉันจึงจะแช่มือลงในน้ำอุ่น ใช้น้ำตาลผสมดอกกุ้ยเหมยขัดถูที่มือ จากนั้นจึงชะโลมด้วยน้ำผึ้งก่อนจะล้างออก”
“ช่างน่าสนใจยิ่งนัก มือเจิ้นเองแสนหยาบกร้าน คืนพรุ่งนี้เจ้าช่วยมาดูแลมือคู่นี้ของเจิ้นได้หรือไม่”
“...”
คนตัวเล็กนิ่งอึ้งไปหลายอึดใจ คืนพรุ่งนี้! คืนพรุ่งนี้! คืนพรุ่งนี้! ดังก้องซ้ำๆ อยู่ในหัวราวกับเสียงตะโกนโหวกเหวก ดูเหมือนว่านางคงไม่ได้ดูแลแค่พระหัตถ์ของโอรสสวรรค์แต่อาจดูอย่างอื่นของพระองค์ด้วยกระมัง