จู่ ๆ ชีวิตที่แสนเรียบง่ายของเตวินน์ ก็พังพินาศลงอย่างไม่เป็นท่า นับตั้งแต่วันที่มารดาหาศรีภรรยามาให้ผลิตทายาท...มัณตรา ผู้หญิงซกมก สกปรก คนนี้นี่แหละ ที่กวนตัว และหัวใจเขาไม่เว้นแต่ละวันจริง ๆ
บอกว่าให้เดินไปซ้าย ก็เดินไปขวา
บอกไม่ให้ทำนั่น ก็ไปทำนี่แทน
ผู้หญิงอะไรวะ น่าหงุดหงิด อยากด่าแต่ก็ด่าอะไรไม่ได้อีก แล้วดูเหมือนจะไม่รู้ตัวด้วยนะว่าทำให้คนอื่นหงุดหงิดขนาดไหน มันน่านัก!!!
*******************************
คำโปรย
“พี่เต!”
มัณตราสะบัดแขนออกจากการจับกุม จ้องมองกลับอย่างโกรธเคือง ปัดแขนปอย ๆ ให้รู้ว่าเธอไม่ชอบการกระทำห่ามของเขา
“ไม่ไปก็มาทำอย่างอื่น” เขาย่างสามขุมเข้าหาเธออย่างรวดเร็ว สายตาเขาไม่เผยอะไรให้เธอเดาได้สักอย่าง แล้วเธอเองก็ไม่เคยเห็นเขาโกรธขนาดนี้ด้วย มันต่างไปจากทุกครั้ง จับทางไม่ถูกว่าเขาจะทำหรือต้องการอะไรกันแน่ คิดได้อย่างเดียวตอนนี้ คือต้องออกพาตัวเองหนีไปตั้งหลักเสียก่อน แต่จะหนีรอดยังไง เมื่อถอยหลังไปก้าวเดียวก็ติดผนังห้องแล้ว
“ทำอะไรคะ?” แอบหวั่นเกรงท่าทางของเขาอยู่ไม่น้อย แต่ก็กล้าเอ่ยถาม
“จำได้ไหม ที่เธอเคยบอกว่า จะชดใช้คืน” ขณะพูดเขาก็จู่โจมเข้ามาประชิดตัวดันเธอจนแปะติดผนัง
“จะ จำได้ค่ะ พี่เตต้องการอะไร บอกเรนมาได้เลย” มัณตราดันอกเขาไว้ ไม่ให้เข้ามาใกล้กันมากกว่านี้ เธอกำลังกลัวอันตรายที่จะเกิดขึ้น
“ตอนนี้...พี่ต้องการเธอ” เขามองดวงตากลมโตสุกใสอย่างไม่ปกปิดความต้องการใด ๆ
...
การติดเหรียญ ราคาเฉลี่ยไรต์พยายามเฉลี่ยไปนะคะ ช่วงโปรไรต์ติดราคาถูกไปแล้วนะคะ
(เรื่องนี้มี E-book แล้วนะคะ)
Guest
