กฎเหล็กของผู้คุ้มกันคือ
"เราตายแต่นายต้องรอด"
แต่จะเป็นอย่างไรเมื่อไอ้ลูกน้องตัวดีที่ส่งไปดันหนีหาย กลายเป็นว่า
"เรารอดแต่นายเกือบตาย"
ทำให้ ปราบ ปรัชญา น้องเล็กแห่งตระกูลพงไพศาล ต้องไปชดใช้กรรมที่ไม่ได้ก่อกับหนี้สินมหาศาลให้เจ้านายที่เพิ่งเฉียดตายจากลูกกระสุนมาอย่างหวุดหวิด และแน่นอนเรื่องนี้ต้องเป็นความลับ เพราะไม่อยากให้ใครรู้ว่าผู้สืบทอดธุรกิจบริษัทรักษาความปลอดภัยหนุ่มอายุน้อยบริหารงานผิดพลาด
...
"ต่อไปนี้ คุณต้องมาเป็นบอดี้การ์ดดูแลรับใช้ใกล้ชิดให้ผมยี่สิบสี่ชั่วโมง"
"รับใช้...ยี่สิบสี่ชั่วโมง"
ผมอึ้ง เพราะในสัญญาที่เคยเซ็นไม่ว่าจะเป็นศิลปินดาราคนไหนไม่มีใครเขาจ้าง เต็มเวลาขนาดนี้หรอกเพราะมันจ่ายแพงมากยังไงล่ะ
"ใช่ หรือจะให้ไปตามแม่คุณมาแทน"
"ไอ้เวร มึงเลิกยุ่งกับแม่กูสักทีได้ไหม กูยอมก็ได้ ไอ้..."
"เรียกว่านายท่านสิ หลังจากนี้ถ้าคุณเรียกผมว่า ไอ้ หนึ่งคำ ผมจะจูบหนึ่งที"
…………………………………………………
มิน เมธา พัทสิริโชติ
Metha Phatthasirichot
และ
ปราบ ปรัชญา เชียงคำ
Prachya Chaing-kam
Guest
