“อะไรกัน เราไม่ได้รู้จักกันซะหน่อย ส่งตัวฉันกลับไปได้แล้ว ฉันมีงาน มีครอบครัว และลูกน้องของฉันที่ต้องดูแล ไม่ได้มัวมาเล่นบทช่วยผี หรือสลับร่างเหมือนในซีรี่ย์หรอกนะ แถวนี้มีกล้องอยู่ใช่ไหม อยู่ไหนๆ” ว่านชิงเดินหาไปทั่วบริเวณก็ไม่พบอะไรที่ดูผิดปกติ เพราะที่เธอยืนอยู่เป็นสถานที่สีขาวว่างเปล่า ไม่มีอะไรอยู่เลย
“อาชิง” หญิงสาวชุดขาวยืนจ้องหน้านิ่ง จนว่านชิงต้องหยุดเดินและหันมามอง
“ทำไมจะมาบีบคอกันรึไง คงไม่ใช่ให้ไปทำภารกิจอะไร แล้วพอทำเสร็จจะได้สมบัติอย่างนั้นใช่หรือเปล่า” ว่านชิงกอดอก และใช้สายตาจากประสบการณ์ของเธอมองหญิงสาวที่อยู่ด้านหน้า
“เจ้าเดาถูกครึ่งเดียว แต่ข้ายอมรับว่าข้าต้องการให้เจ้าช่วยทำภารกิจ” หญิงสาวเดินมาหาว่านชิงอีกครั้ง
“แล้วทำไมฉันต้องรับปากด้วย”
“เพราะเจ้าไม่มีทางเลือกอย่างไรหล่ะ”
หญิงสาวชุดสีขาวโบกมือข้างหนึ่งก็ปรากฏเป็นจอภาพขนาดใหญ่ฉายให้เห็นว่าตอนนี้เธอกำลังนอนโคม่าอยู่ที่เตียงในโรงพยาบาลแห่งหนึ่งรอบๆ ตัวของเธอมีหมอและพยาบาลกำลังช่วยกันปั๊มหัวใจอย่างเอาเป็นเอาตาย
“ไม่นะ นี่มันเรื่องโกหกใช่ไหม…”
Guest
