เจ็ดชาติ เกิดไม่ซ้ำ

"อายุจะปาเข้าเลขสี่แล้ว ยังไม่เคยต้องมือชายใดเลยเจ้าค่ะ ก่อนตายขอให้ได้แต่งงานสักครั้งหนึ่งเถิด สาธุ" 

ทันทีที่ก้านธูปปักลงบนกลางกระถาง เสียงฟ้าก็ผ่าทันที! 

เปรี๊ยง!! 

. 

. 

. 

'คราวนี้ท่านส่งลูกช้างมาที่ใดอีกเจ้าคะ คราวที่แล้วส่งไปเป็นเมียนายหัวที่ปักษ์ใต้ ขาลูกยังสั่นไม่หายเลย' 

วริสาเอ่ยถามคำถามในใจหลังจากฟื้นคืนสติ เธอพยุงตัวลุงขึ้นนั่งพิงหัวเตียงแล้วกลอกตาไปมา พยายามสืบหาว่าครั้งนี้ตนถูกส่งมาที่ไหนอีก อาการจิตหลุดเหมือนครั้งแรกเริ่มหายเป็นปลิดทิ้ง เพราะครั้งนี้ถูกส่งตัวมามากกว่าห้าครั้งแล้ว ประสบการณ์ย่อมต้องมีมากขึ้นเป็นธรรมดา 

เธอก้มลงมองเสื้อผ้าการแต่งกาย รวมถึงบ้านช่องห้องหับที่อยู่อาศัย ไม่แคล้วต้องเป็นทาสในเรือนเบี้ยของเจ้าขุนมูลนายเรือนไหนสักแห่งเป็นแน่ 

"คราวนี้เป็นอีเยื้อน หรืออีเย็นกันเล่า? เอาว่ะ เป็นไงเป็นกัน!" 

*คำเตือน 

นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาที่ล่อแหลมในบางตอน อายุต่ำกว่า 18 ไม่ควรอ่าน 

ไม่ชอบโปรดกรุณากดผ่านนะคะ 

กดติดตามและอัปเดตข่าวสาร การแจ้งเตือนได้ที่นี่น้าา 

https://www.facebook.com/profile.php?id=100073784102095 

https://twitter.com/petane_writer 

https://www.readawrite.com/?action=user_page&user_id_publisher=6158147