ตัวข้าไม่ใช่บุตรเขยสกุลฉี!

“ขอโทษนะ” 

ขอโทษที่ลืมเจ้า ขอโทษที่ให้เจ้ารอถึงสิบปี 

แล้วอยู่ดีๆในอกของกู้เลี่ยงรุ่ยก็เหมือนได้รับความเศร้าสะเทือนใจที่พูดไม่ออก น้ำตาอุ่นๆพลันไหลลงมาอย่างไร้สาเหตุ มันคือความรู้สึกของเจ้าสำนักกู้หรือว่าเป็นความรู้สึกของเขากันแน่ ทำไมเขาถึงได้อ่อนไหวได้ขนาดนี้ เศร้าจนอยากจะกอดเขาเอาไว้ แต่ก็รู้สึกว่าไม่ถูกต้อง กู้เลี่ยงรุ่ยจึงยืนอยู่เฉยๆจัดการอารมณ์ตัวเอง 

หากว่าก่อนหน้านี้กู้เลี่ยงรุ่ยตกใจแล้ว ตอนนี้เขาตกใจยิ่งกว่าอีกจนวิญญาณจะออกจากร่างปลิวหายไปกับสายลม เมื่อสหายประหลาดผู้นั้นจูบลงมายังตำแหน่งสามตำแหน่งอย่างแผ่วเบาเหมือนแมลงปอที่บินระไปกับผิวน้ำ รวดเร็วจนกู้เลี่ยงรุ่ยห้ามไม่ทัน พอรู้ตัว ทุกอย่างก็เรียบร้อยแล้ว ก่อนที่เขาจะหายตัวไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งไว้เพียงกลิ่นมินต์เจือจางและสัมผัสร้อนผ่าวที่สั่นสะเทือนจิตใจเขาอย่างรุนแรงจนทรุดลงกับพื้น! 

ไม่! นี่มันไม่ใช่สหายแล้ว นี่มันเกินคำว่าเพื่อนแล้ว! 

เขาจูบเส้นผม...แสดงความถวิลหา 

เขาจูบปลายจมูก...แสดงความซื่อสัตย์ว่ามีเพียงเจ้า 

เขาจูบหัวไหล่...แสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ!!! 

แนะนำตัวละครเด่น 

มัดหมี่ : สาวไทยที่หัวใจวายตายเพราะเศร้ากับตอนจบการตายของกู้เลี่ยงรุ่ย แล้วทะลุมิติไปอยู่ในร่างของกู้เลี่ยงรุ่ยในนิยาย 

กู้เลี่ยงรุ่ย: เจ้าสำนักคุ้มภัยอันดับหนึ่ง วรยุทธแกร่งกล้า มีความสามารถในการจัดการปัญหาอย่างโดดเด่น ฉลาด มีไหวพริบ ก่อนจะถูกทำร้ายจนตายในวันแต่งงาน 

ฉีอ๋อง ฉีคุน : ท่านอ๋องผู้เย็นชา และเจ้าเล่ห์ ในอดีตเคยมีเรื่องบาดหมางกับเจ้าสำนักคุ้มภัยสกุลกู้ แต่ไม่ปรากฏว่าเรื่องอะไร 

ประมุขมารซีซวนหลิน : ประมุขที่ประทับอาคมฝ่ามือพรากวิญญาณแก่กู้เลี่ยงรุ่ย เป็นศัตรูกับกู้เลี่ยงรุ่ยมาโดยตลอดก่อนจะสังหารอีกฝ่ายได้ในที่สุด 

ฉีอ้ายอัน : คนรักของกู้เลี่ยงรุ่ย พิการแต่กำเนิด มีรูปโฉมโดดเด่น นิสัยอ่อนโยน เป็นน้องสาวต่างมารดาของฉีอ๋อง  

อู๋เยี่ยน : ศิษย์น้องของกู้เลี่ยงรุ่ย เป็นใบ้ เเต่วรยุทธเก่งกาจ เป็นคนที่ไว้ใจได้ ติดตามแค่เจ้าสำนักกู้เท่านั้น 

ป๋อหยวน : บุตรคหบดีผู้ร่ำรวย มีลักษณะตุ้งติ้ง ยังไม่แน่ชัดว่ามีนิสัยเช่นไร ดีหรือร้ายต้องตามกัน