ใจดวงน้อยเต้นรัวจนแทบทะลุออกมานอกอก ระหว่างกำลังชั่งใจว่าควรเปิดอกพูดคุยกับอาครามเรื่องย้ายเวลาเรียนเพศศึกษาไปหลังจบมหาวิทยาลัยได้ไหม อย่างน้อยเธอจะได้มีเวลาทำใจอีกสี่ปี มือหยาบกร้านของเขากลับลูบไล้ผ่านชายกระโปรงนักเรียนขึ้นมาที่ต้นขา และทำท่าจะขึ้นสูงขึ้นไปเรื่อยๆ
“อาคราม หนู…หนูยังไม่พร้อม อาครามรอหนูอีกสี่ปีได้ไหม” ดาหวันหันขวับกลับไปอ้อนวอนคนด้านหลังตาละห้อย เสียงเล็กเสียงน้อยเหมือนลูกนกปีกหัก ถึงจะรู้ว่าเขาต้องการตัวเธอ แต่ก่อนหน้านี้เขาก็ไม่เคยใช้กำลังบังคับขืนใจ เธอจึงแอบเข้าข้างตัวเองว่ามันจะได้ผลเหมือนทุกครั้ง
“ปีที่แล้วหนูก็พูดแบบนี้”
“ก็ตอนนั้นหนูแค่สิบเจ็ด!”
“อาก็รอจนถึงสิบแปดแล้วนี่ไง พอสิบแปดหนูก็ขอให้อารอจนหนูเรียนจบมัธยม กลายเป็นว่าอาต้องรอหนูต่ออีกครึ่งปี แล้วหนูยังจะอะไรอีก จะช้าจะเร็วหนูก็ต้องเป็นของอาอยู่ดี อาไม่ได้ใจดีถึงขนาดช่วยคนและไม่หวังสิ่งตอบแทนหรอกนะ มันไม่ใช่นิสัยอา”
มี EBOOK แล้วน้า
............................................
ตัวละคร เหตุการณ์ และสถานที่ในนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติเพื่ออรรถรสในการอ่านเพียงเท่านั้น มิได้มีเจตนาเพื่อยุยง ส่งเสริม ก่อให้เกิดความเสียหาย หรือมีเจตนาร้ายต่อตัวบุคคลหรือวิชาชีพใดวิชาชีพหนึ่ง และมิได้มีเจตนาที่จะละเมิดกฎหมายแต่ประการใด
นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
Guest
