ยุคก่อนเป็นคนเรียบง่ายสโลไลฟ์ แต่ดันหลุดมาในยุคที่สตรีสามารถเป็นแม่ทัพได้ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้ล่ะ แต่เดี๋ยวก่อนทำไมฮ่องเต้ถึงอยากจะกินเต้าหู้ข้านัก แล้วไหน้ำส้มโถใหญ่นั่นอีก ชีวิตสโลไลฟ์กับการเป็นแม่ทัพนั้นข้างเข้ากันดีเสียจริง
หนึ่งคน...เป็นฮ่องเต้ผู้ต้องการนางมาเป็นฮองเฮาคู่บัลลังก์
หนึ่งคน...เกลียดสตรีที่ห้าวหาญเกินบุรุษเช่นนาง
หนึ่งคน...ที่รักการนอนเป็นชีวิตจิตใจ แต่มากไปด้วยความฉลาดกับการหลบหลีกความรักของเขา
หนึ่งคน...ที่เกลียดบุรุษที่หาได้อ่อนโยนต่อสตรีเช่นเขา
***ขั้วขนานที่ตรงกันข้ามกับความปั่นป่วน ดังสำนวนที่ว่า เกลียดตัวกินไข่และตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก***
ความรักแบบอลเวงได้เกิดขึ้น
ป.ล. นิยายเรื่องนี้หาสาระไม่ได้พอๆ กับสติของคนเขียน โปรดใช้วิจารณญาณด้านสติในการอ่าน
___________________________________________________________________________________________
** นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการที่เกิดของผู้แต่งเพียงเท่านั้น
ตัวละครและสถานที่ไม่ได้มีความเกี่ยวพันถึงประวัติศาสตร์แต่อย่างใด **