เธอ "อรินดา รัตนเมธากร" หญิงสาวที่ไร้ภูมิคุ้มกันจากโลกภายนอก จะทำอย่างไรเมื่อเธอรักคนที่เขาชัดเจนว่าไม่เคยต้องการเธอในชีวิต
เขา "คาเนล เพิร์ล" ที่จดจำทุกความเจ็บช้ำ และรอวันที่จะสะสางให้หายคาใจ จะทำอย่างไรเมื่อเขาลืมคิดไปว่าคนๆนึงไม่สามารถอดทนกับเรื่องเดิมได้ตลอด จะทำอย่างไรเมื่อเขาลืมคิดไปว่าคนที่เป็นของตายสำหรับเขาสุดท้ายจะติดปีกบินหนีไปจากกรงทอง และจะทำอย่างไรเมื่อเขาพึ่งคิดได้ในวันที่ไร้เธอ
"เธอยังไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นอรินดา!!" คาเนลตวาดเสียงดังเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กจะเดินหนีไป
"คุณเพิร์ลคะ ถ้ารินจะขอให้คุณกลัวการที่จะเสียรินไป คุณพอจะทำให้รินได้ไหมคะ" อรินดาหันกลับมาทั้งน้ำตานองหน้า จ้องมองคนที่เธอรักสุดหัวใจด้วยสายตาตัดพ้อ
"เหอะ!! เธอจะบ้าหรือเปล่าอรินดา ฉันจำเป็นต้องกลัวด้วยเหรอที่จะเสียเธอไป ในเมื่อเธอมันไม่มีที่ไป หรือต่อให้เธอไปจริงๆ ชีวิตฉันก็คงจะดีกว่านี้เพราะมันไม่มีเธอ!!!"