คุณหนูขี้อ่อยกับบอดี้การ์ดเย็นชา

ผมอยู่ของผมดีๆ ทำไมมันต้องมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตของผมด้วยนะ หรือมันจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรของผมกันแน่ แต่ผมว่ามันเป็นยมทูตมากกว่า ยมทูตที่คอยทำโทษคนไม่ดี ชอบยุ่งผัวเมียชาวบ้าน มันเกิดมาถึงได้อ่อยเก่งแบบนี้ อ่อยไม่เลือกสถานที่และเวลา

"ถึงผมจะชอบอ่อย ก็ให้พี่สอยได้คนเดียวนะครับ"

นี้แหละคำพูดของมัน ที่หัวสมองของผมจำได้ขึ้นใจจนถึงทุกวันนี้!

แล้วกูจะจำทำไมวะเนี่ย ก็งงกับตัวเองเหมือนกัน!

#คำเตือน

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวาย หรือนิยายชายรักชาย ผู้ชายได้กัน อาจไม่มีภาษาที่สบายหูสบายตา อาจไม่มีคำพูดที่ไพเราะเพราะพริ้ง ขอให้รี๊ดทุกคนโปรดใช้วิจารณญานในการอ่านด้วยค่ะ สร้างขึ้นเพื่อความบังเทิงแก่ผู้อ่าน ไม่ได้เจาะจงจะให้ส่งผลกระทบกับผู้ใดทั้งสิ้น หากแม้มีชื่อนามสมมติในตัวละครเรื่องนี้ไปตรงกับบุคคลใดก็ตาม ไรท์ต้องขออภัยไว้ ณ.ที่นี้ด้วยนะคะ

ถ้ามีคำผิดพลาดประการใดที่เล็ดลอดสายตาไป ก็ต้องขอโทษเป็นอย่างสูงนะคะ

*ไรท์หวังว่าเรื่องนี้จะสร้างความสุขความบันเทิงแก่รี๊ดที่เข้ามาติดตามอ่านนะเจ้าค่า

*ขอบคุณรี๊ดทุกคนที่ติดตามกันตลอดมาด้วยจ้า…รักน๊าา