คำโปรย
รักครั้งแรกช่างหวานชื่น ดูดดื่ม เปรียบเสมือนน้ำทิพย์รินรดใจที่แห้งแล้งให้ชุ่มฉ่ำ การได้เห็นหน้าเขาคนนั้นทำให้หัวใจกระชุ่มกระชวย หากทว่าความรักมักไม่ง่ายสำหรับ ‘นิวตั้น’ เพราะเขาคนนั้นเป็นเพียงเด็กช่างกลที่มีเรื่องชกต่อยไปวัน ๆ เสเพล เป็นขยะของสังคม แตกต่างจากตัวเขาที่ชีวิตมีเพียงความสุขสบาย เกิดมาในตระกูลเศรษฐี ถูกเลี้ยงดูปานไข่ในหิน หากทว่าความรักทำให้นิวตั้นอยากลองเสี่ยง กำหนดทางเดินชีวิตตัวเองสักครั้งในชีวิต
.
“มีอะไรก็ว่ามา”
“เราขอฝากขนมไปให้ลูกได้ไหม”
หันมาแล้วก็ยืนกอดอกมองด้วยสายตาดูถูกดูแคลน
“เผอิญว่าลูกชายผมไม่ชอบกินของราคาถูก เชิญคุณเอากลับไปกินเองเถอะ”
“เราเข้าใจว่าตอนนี้นิวไม่เหมือนเดิมแล้ว เราไม่ได้หวังว่าทุกอย่างจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม เรารู้เรามันเลว เคยติดคุก ไม่คู่ควรที่จะเป็นพ่อของใคร แต่เราก็อยากให้อะไรพวกเค้าบ้างในฐานะพ่อ เราตั้งใจซื้อขนมมาให้ลูกจริง ๆ นะ ขอร้องนิวเห็นแก่ความเป็นพ่อของเราด้วยนะ”
Guest
