ขออนุญาตมาเปิดชื่อเรื่องไว้ค่าา เรื่องนี้เป็นนิยายวายไม่ชอบกดปิดได้เลยค่ะ><
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
ไม่อนุญาตให้แสกนหนังสือหรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่ง
เพื่อสร้างฐานข้อมูลอีเล็กทอนิกส์ เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เท่านั้น
เสี่ยวทู่เป็นเพียงกระต่ายโง่ๆ ตัวหนึ่งที่คิดไปตายเอาดาบหน้า ทว่าชีวิตกระต่ายโง่ๆ กลับเปลี่ยนไปตลอดกาล เมื่อมีเซียนผู้หนึ่งพาตัวมันกลับสำนักเซียนธาราสวรรค์ จากสัตว์ทดลองยาเซียนในวันนั้นกลับแปรเปลี่ยนเป็นเซียนกระต่ายที่ทำให้โลกเซียนต้องสั่นสะเทือน!
เสี่ยวทู่กระโดดเข้าไปใกล้กระต่ายตาแดง ที่พูดภาษามนุษย์ด้วยสีหน้าจริงจัง ขึงขัง มันมองสำรวจกระต่ายตัวใหญ่ตรงหน้าอย่างสนใจใคร่รู้ กระต่ายตัวนั้นหันมามองมันแล้วพูดเสียงขึงขังอีกครั้ง
“เจ้ารักข้าใช่หรือไม่! ข้ารูปงามใช่หรือไม่!” เสี่ยวทู่กระพริบตาปริบๆ มองกระต่ายที่ตั้งคำถามอย่างจริงจังอย่างไม่เข้าใจ
“รักคืออะไรกินได้หรือไม่ รูปงามคืออะไรกินได้หรือไม่” เสี่ยวทู่ร้องถามเป็นภาษากระต่ายถึงมันจะฟังภาษามนุษย์ออกแต่มันไม่ได้สามารถพูดภาษามนุษย์ได้ ช่างน่าประหลาดจริงเหตุใดกระต่ายตรงหน้าถึงพูดภาษามนุษย์ได้
“เจ้ารักข้าใช่หรือไม่! ข้ารูปงามใช่หรือไม่!”
“เจ้ารักข้าใช่หรือไม่! ข้ารูปงามใช่หรือไม่!”
เสี่ยวทู่มองกระต่ายตรงหน้าอย่างสงสาร เกิดเป็นกระต่ายแต่กลับพูดภาษากระต่ายไม่ได้ เสียชาติเกิดกระต่ายจริงๆ และเวลานี้มันรู้แล้วว่าเจ้ากระต่ายโง่ตัวนี้พูดเป็นแค่ประโยคเดียว แม้แต่ภาษากระต่ายมันก็ไม่เข้าใจ มันกระโดดไปนั่งหลบมุมถ้ำมองสำรวจสัตว์ตัวอื่นอย่างพิจารณา วันเวลาผ่านไปนานเท่าไรไม่รู้เสี่ยวทู่รู้สึกว่ามันกำลังจะตายเพราะความหิว ไอ้สัตว์ตัวอื่นไม่เห็นกินอะไรแต่กลับดูมีชีวิตชีวาจนน่าอิจฉา
Guest
