คำโปรย
กาฝากที่ถูกเก็บมาเลี้ยงในตระกูลเศรษฐีอย่าง “พิรุณ” จำต้องแต่งงานกับทายาทเพลย์บอยอย่าง “อุกฤษฎ์” เพื่อทดแทนบุญคุณผู้ชุบเลี้ยง อุกฤษฎ์มีคนรักอยู่แล้วจึงปฏิเสธเสียงแข็งแต่ก็ไม่อาจขัดคำสั่งผู้เป็นย่าได้ พาลให้พิรุณต้องกลายเป็นคู่วิวาห์ที่อยู่ภายใต้ความเกลียดชัง เป็นเพียงเมียในสมรสแต่ไม่เคยได้หัวใจ ราวกับถูกกักขังอยู่ในกรงแห่งรักที่มิอาจบินหนีออกไปได้
..............
“ฉันจะยอมแต่งงานกับนายเพื่อคุณย่า”
“ไม่ครับ พีไม่แต่ง”
“นายจะเอายังไงกันแน่ ฉันยอมแต่งแล้วแต่ยังจะมาเล่นตัว ไม่ห่วงคุณย่าเลยหรือไง”
“ห่วงสิครับ แต่พีก็ไม่อยากจะแต่งงานกับพี่ เรื่องนี้พีจะคุยกับคุณหญิงเอง และเชื่อว่าท่านคงเข้าใจ”
“ไม่! ฉันไม่ยอมเด็ดขาด แต่งให้มันจบ ๆ ไป คุณย่าจะได้สบายใจ”
“ทำอย่างกับมันเป็นเรื่องเล็กซะอย่างนั้นล่ะ ไหนตอนแรกพี่ค้านหัวชนฝา แล้วแฟนพี่ล่ะจะทำยังไง”
“เรื่องของฉันจัดการเองได้ เราแต่งกันแค่ให้คุณย่าสบายใจ”
“พี่คิดว่าเรื่องทุกอย่างมันจะง่ายอย่างนั้นเหรอ”
“ใช่! มันจะง่ายถ้านายยอม ยอมโดยไม่มีข้อแม้ แล้วก็ทำตามคำสั่งฉัน”
Guest
