"วางวาจาเอ่ยวจีเกลียดเข้าไส้
คนอะไรเห็นแล้วต้องแขยง
เปรียบตัวมึงเหมือนกับฝูงแมลง
บินหาแสงยามวิกาลชื่นบานใจ
ไม่รู้ว่านรกหรือสวรรค์บันดาลมา
โชคชะตาพามึงมาหรือไฉน
ฤดีกูเปลี่ยนรักมึงหมดดวงใจ
ไม่รักใครนอกจากมึงเพียงคนเดียว"
"กูขอโทษในสิ่งที่ผ่านมา สิ่งที่กูเกลียดมึง กูทำให้มึงทุกข์ทรมานกายใจหลายหมื่นครั้ง วันนี้กูรู้แล้วว่าคำว่ารักของมึงมันบริสุทธิ์ “พี่รักสาธุนะ” จากนี้ไปเราจะเป็นหนึ่งเดียว เราจะเกี่ยวก้อยกันไปร่วมฝ่าฟันอุปสรรค ใจของพี่รักน้องคนเดียวครับ"
การที่เราเกลียดใครสักคนสุดหัวใจ แค่ดวงตาของเราเผลอไปมองมันทำให้เราเกลียดเข้าไส้ เพราะเรามีใจที่อคติ ไม่เปิดใจให้กว้าง สุดท้ายสิ่งที่เราเกลียดมากที่สุดกลับกลายมาเป็นคนที่เรารักมากที่สุด