‘อ๊ะ อ๊าส์ เบาๆ หน่อยค่ะ…’
เสียงครางราวกับว่าลงมาจากสวรรค์ เรือนหอที่พึ่งย้ายเข้ามาอยู่ได้ไม่นานก็ต้องกลายเป็นที่ระบายอารมณ์ของเขา
พรึ่บ!!
ไฟทุกดวงของบ้านถูกเปิดด้วยน้ำมือของเจ้าสาวตัวจริง ภาพที่เห็นตรงหน้ามันแสนอุจาดตาเสียจริง
‘กร๊ีด!!! แก แกเข้ามาได้ยังไงห๊ะ’
‘นี่บ้านไม่ใช่ซ่อง ถ้าจะทำ ช่วยไปทำที่อื่น ที่ไม่ใช่เรือนหอของผมกับสามี ส่วนคุณ ผมบอกกี่ครั้งแล้ว’ ประโยคหลังหันไปหาอีกคนที่อยู่บนโซฟาเช่นเดียวกัน
‘ใครมันจะไปรู้เล่าว่าจะกลับมาตอนนี้ อิ๊ฟจ๊ะ กลับไปก่อนนะจ๊ะ’ ร่างสูงพูดเสียงอ่อยในใจก็รู้สึกเสียหน้าไม่น้อย ส่วนหญิงสาวที่ตอนนี้กระเซอะกระเซิงไปหมดต้องรีบเก็บข้าวของจากโซฟาแล้วออกจากบ้านไป
บนห้องนอนที่ถูกสร้างมาอย่างดีแต่ทว่าบรรยากาศในห้องมันอึมครึมเสียจนน่าใจหาย
‘ผมบอกกี่ครั้งแล้วว่าเรื่องแบบนี้อย่าให้เกิดขึ้นซ้ำสอง’
‘มันก็เรือนหอผมเหมือนกัน’
‘ใช่ เรือนหอของเราทั้งสอง มีสิทธิ์เท่ากัน แต่ทำแบบนี้ไม่ละอายใจตัวเองบ้างหรอ’
‘หึง?’
‘ไร้สาระน่า แต่งมาเป็นปีๆแล้ว ไม่เห็นจะรู้สึกอะไรด้วยสักนิด’
‘เรื่องนั้นผมไม่กังวลเท่ากับที่คุณย่าถามเรื่องลูกของเราสองคน’
‘อารมณ์ผมค้างพอดี คุณช่วยหน่อยได้มั้ย’
Guest
