เจ็บหนึ่งครั้งจำจนตาย ต่อให้เขาเป็นถึงฮ่องเต้ก็อย่าหวังว่าจะได้หัวใจนางไป
อยากจะตราหน้านางว่าไร้คุณธรรมนักก็เชิญ!
หมายเหตุ : นิยายเรื่องนี้ไรท์แต่งจบและมีอีบุ๊คในเมพเรียบร้อยแล้วนะคะ สามารถไปอุดหนุนกันได้จ้า หรือจะรอในนี้ก็ได้เช่นกันจ้า
อย่าถามหาความเรียบร้อยจากนาง
อย่าถามหาคุณธรรมของการครองเรือนที่ควรมี
แต่ในเมื่อทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่านางเหมาะสมที่สุด ดีที่สุดแล้ว
ย่อมได้!!
เขาว่ากันว่าคืนแรกของการเข้าหอ
นางต้องปรนนิบัติฝ่าบาทเพื่อให้พระองค์ทรงพอพระทัย
ได้ ได้ นางจะปรนนิบัติให้ถึงพระทัยทั้งดวงเลยทีเดียว!
น้ำจิ้มๆ
“เจ้ากระเถิบไปทางซ้ายหน่อยไม่ได้หรือยังไง มันเบียดแล้วเห็นหรือไม่”
“พระองค์นั่นแหละกระเถิบไปเลย” เห็นๆกันอยู่ว่าเขาเป็นฝ่ายเบียดนางเข้ามาแต่กลับหาว่านางเป็นฝ่ายเบียดเขานี่มันหาเรื่องกันชัดๆ
“ก็เตียงมันเล็กเจ้าไม่เห็นหรือ”
หลิวซือเย่วกรอกตาไปมา เล็กกับผีน่ะสิ นี่มันก็กว้างจนนางแทบจะกลิ้งเป็นวงกลมได้อยู่แล้ว
“หากมันเล็กนักก็ทรงรับสั่งให้ตู้กงกงยกเตียงหลังเก่าไปทิ้งแล้วเปลี่ยนเป็นหลังใหม่ดีหรือไม่เพคะ” นางเหน็บคนข้างกายด้วยความหมั่นไส้
ทว่าพริบตาต่อมาจู่ๆท่อนแขนยาวๆของเขาก็วาดกว้างมาวางพาดบนหน้าท้องแบนราบของนางอย่างรวดเร็ว ด้วยสัณชาตญาณซือเย่วใช้นิ้วชี้และนิ้วกลางจิ้มไปที่ลูกตาของพระสวามีอย่างรวดเร็วในเวลาที่เท่าๆกันจนต้าเจิงพลิกกายหนีแทบไม่ทัน
“โอ๊ย!! นี่เจ้าทำบ้าอันใดกันซือเย่ว!!”
ร่างบางผุดลุกขึ้นนั่งยกแขนทั้งสองข้างขึ้นกอดตัวเองสีหน้าหวาดระแวง “แล้วพระองค์เล่าจะทำอันใด! เราเคยตกลงเรื่องนี้กันแล้ว ทรงอย่าคิดจะล้ำเส้นหม่อมฉันเด็ดขาด!” นางทวงคำพูดที่เขาเคยให้ไว้กับนางเมื่อเดือนก่อนอีกครั้ง สีหน้าบ่งบอกว่าไม่พอใจอย่างที่สุด
“อ้อ หมายความว่า หากเป็นแม่ทัพหลี่ต่อให้มีการแตะเนื้อต้องตัวเจ้าก็ไม่ปฏิเสธ แต่พอเป็นเราซึ่งเป็นพระสวามีเจ้ากลับรังเกียจทั้งๆที่เรามีสิทธิ์เต็มที่อย่างนั้นหรือ!!” ต้าเจิงฮ่องเต้ลุแก่โทสะจนหน้าดำหน้าแดงไปหมด
“ฝ่าบาท! แม่ทัพหลี่เกี่ยวอันใดด้วยเพคะ! ทรงเลิกทำตัวเป็นเด็กๆเสียที!”
“หนอย ตู้กงกงสั่งให้คนมาหามเตียงนี่ไปทิ้งแล้วนำเตียงที่กว้างกว่านี้เข้ามา หากคืนนี้ไม่เสร็จสิ้นเราจะสั่งลงโทษเสียให้หมดทุกคน!!”
ซือเย่วเบ้ปากใส่พระสวามีตนเอง ดูสิเล่า พอทำอันใดนางไม่ได้ก็เที่ยวพาลไปทั่ว นางบอกเปลี่ยนเตียงก็จริงแต่ไม่ได้หมายความว่าต้องเดี๋ยวนี้เลยเสียหน่อย ฮ่องเต้ผู้นี้ยังสติดีอยู่หรือไม่
ตกลงแล้วนางหรือเขากันแน่ที่ไร้คุณธรรม!
>>คำเตือน<<
ช่วยกดแชร์กดหัวใจ เขียนคอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ไรท์บ้างจะดีมากๆ
ไรท์จะได้มีกำลังใจปั่นนิยายได้เร็วขึ้นนะอิอิ
>>>อ่านตรงนี้ก่อนนะจ๊ะ<<<
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการอันฟุ้งซ่านของผู้แต่งล้วนๆ ไม่มีส่วนใดที่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ทั้งสิ้น
ข้อมูลบางอย่าง คำบางคำ และคำราชาศัพท์ผู้แต่งจะพยายามไม่ให้ผิดพลาด
หากมีข้อผิดพลาดประการใดเชิญแนะนำได้ตามอัธยาศัยนะเจ้าคะ
สำหรับผู้อ่านที่หลงเข้ามาผู้แต่งขอขอบพระคุณมากๆเจ้าค่ะ แต่จะให้ดีอย่าลืมกด Fav. เรื่องนี้ด้วยนะเจ้าคะ อิอิ
Guest
