ชีวิตนักศึกษาป.โท ของผมเดินทางมาถึงจุดจบแล้วครับ ไม่ใช่เรียนจบนะครับ แต่จบเห่ต่างหาก!! เพราะตั้งแต่ก้าวขาเข้าสู่วัยเบญจเพส ก็มีเรื่องราวแปลกๆ เกิดขึ้นไม่หยุดหย่อน แถมที่พีคสุดมีผู้ชายหล่อเหลาคนหนึ่งเดินมาดึงผมเข้าไปจูบ! พร้อมกับขอผูกพันธะ จะบ้าเรอะ!! เดี๋ยวต่อยแม่งเลย
“อือ..อื้อ...อ่อยเอ๊ยยยย” ซันผลักอีกฝ่ายเต็มแรง
“ผูกพันธะกับฉัน แล้วชีวิตฉันจะใช้มันเพื่อปกป้องนาย” ยูนีคใช้มือประคองหน้าซันมองด้วยสายตาคาดหวังว่าอีกฝ่ายจะตอบตกลง
ขณะที่ง้างหมัดกำลังจะต่อยหน้าหล่อๆ ของคนที่บังอาจมาจูบผม ก็พลันตะลึงค้าง
“ถ้าต่อย จะจูบอีก” เสียงนิ่งเรียบพูดจบ ก็ยกมุมปากเล็กน้อยพลางใช้สายตาจดจ้องมาที่ริมฝีปากของผม หมอนั่นยิ้ม!
“ไอ้คนชั่ว คุณเป็นใคร ทำแบบนี้หมายความว่าไง” ผมกัดฟันกรอดถามและจ้องเขาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ
“นายก็เคยทำแบบนี้กับฉัน เมื่อสิบปีก่อน ถือว่าหายกัน”
“หะ...หา?”
สมองผมพลันค้นความทรงจำที่ผ่านมาว่าเคยไปทำแบบนี้กับใครวะ แต่ เอ๋...! คนตรงหน้ารู้ว่าเขาเป็นโอเมก้าเหรอ?
ขณะที่ผมกำลังอึ้งอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงบุคคลที่สามแทรกเข้ามา ผมและคนตรงหน้าหันไปมองพร้อมกัน
“ว่าไงน้องชาย ไม่เจอกันนานเลยนะ กลับมาแล้วทำไมไม่ไปทักทายพี่ชายคนนี้หน่อยล่ะ” บุคคลที่สามพูดจบ ก็ระบายยิ้มมีเสน่ห์ที่ใครเห็นต้องใจเต้นแน่ๆ
“เจเดน” คนตรงหน้าผมเอ่ยเสียงเรียบ แต่ก็ยังไม่คลายผมออกจากอ้อมแขน
เอ่ออ...จะทักทายสวัสดีพี่น้องอะไรกันก็ช่างเถอะ แต่บอกที ทำไมผมต้องมาอยู่ตรงเน้!!!!
.....................................................................
Guest
