+++ โปรย +++
“นี่มันห้องทำงานของเฮียนะ ปรางจะลงมาทำไมทุกวัน”
เอกพลบอกหน้าติดจะบึ้งนิดๆ ขืนให้ยัยปรางมานั่งเปิดพุงเปิดขาขาวๆ ให้เขาเห็นความเนียนใสทุกวัน มีหวังได้ตบะแตกปล้ำถอดเสื้อผ้ากดขย่มเอาบนโซฟานั่นแน่ๆ อีกอย่างขนาดอาวุธของเขาก็ไม่ธรรมดา ถ้าหากว่าถูกเขาบดขยี้หนักๆ กลัวว่าจะร้องเสียงดังเล็ดลอดออกนอกห้องทำงาน
“ทำไมล่ะเฮีย ปรางไม่ทำตัวเกะกะหรือรบกวนการทำงานของเฮียหรอกค่ะ” เสียงใสแย้งออกไปแล้วยิ้มตีหน้าซื่อตาใส ความจริงคือหวังยั่วให้เขาตบะแตก
แตกเยอะๆ ยิ่งดีเธอชอบ
ดวงตาโตที่ล้อมกรอบไปด้วยแพขนตางอนช้อนชำเลืองไปที่ท่อนขาแข็งแรงที่ถูกห่อหุ้มด้วยกางเกงยีนสีซีดเวลายืนแล้วประกบเอาเธอจากด้านหลังมันคงจะฟินไม่น้อย
“นี่ ปราง เรานี่ใสซื่อหรือคิดมายั่วเฮียกันแน่หึ”
เอกพลถามตรงๆ เพราะช่วงหลังมานี่เขาเห็นว่ายัยหน้าตุ๊กตามองเขาด้วยสายตาแปลกๆ
เสือผู้หญิงอย่างเขาก็พอจะดูออก เพียงแต่ว่าเกรงใจน้องสาวคนที่เอ่ยปากฝากฝังเอาไว้ ไม่อย่างนั้นยัยเด็กปรางถูกเขากระแทกแหกปริไปนานแล้ว