อุบัติรักร้อยเสน่หา
♨️ลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ พ.ศ2537 อย่าละเมิดหรือนำไปลอกเลียนแบบ♨️
➡️➡️#นิยายเรื่องนี้ถูกเขียนขึ้นมาตามจินตนาการของไรท์ ไม่ได้พาทพิงถึงบุคคลใดทั้งสิ้นห้ามลอกเลียนแบบนะคะ ↖️↖️
🎉🎉ไรท์ขอฝากนิยายไว้ด้วยนะคะ อ่านแล้วช่วยไรท์ติชมด้วยนะคะ 👌🏼👌🏼
ชยางกูร ปัญญาวนิชยา หรือ เสือ หนุ่มหล่อคมเข้มทายาทของนักธุรกิจชื่อดังเพียบพร้อมด้วยฐานะการศึกษายกเว้นชาติตระกูลเพราะเขาเป็นแค่กาฝากของตระกูล ปัญญาวนิชยา แต่ไม่สามารถทำให้เขาด้อยแต่อย่างใดเพราะความหล่อล่ำเร้าใจจึงเป็นที่หมายปองของสาวๆ
สิริยากร เมืองมนต์ หรือ เอิร์น สาวสวยน่ารักรูปสูงเพรียวปราดเปรียวหุ่นนางแบบอกเป็นอกเอวเป็นเอวบั้นท้ายกลมกลึงผิวพรรณผุดผ่องเป็นทายาทตระกูลเก่าแต่ครอบครัวของพ่อไม่ยอมรับทำให้พ่อแม่แยกทางกัน ชอบทำขนมอาหารจึงเรียนและทำงานพาร์ทไทม์ไปด้วยเพราะมีความฝันจะเป็นร้านขนมที่บ้านของเธอ
TTTTTTTTT
บทนำ
“เอี้ยดดด..”
“โอ้ะ...ว้ายย!!..” ร่างเพรียวปราดเปรียวถูกรถหรูเฉี่ยวล้มหน้าคะมำเข่ากระแทกลงไปแต่เธอยกมือทั้งสองดันพื้นไว้อย่างอัตโนมัติเพื่อไม่ให้หน้าถูพื้น
“คุณครับเป็นยังไงบ้างครับ” ร่างสูงจอดรถแล้วลงไปดูอย่างรวดเร็ว
“โอ้ยย..” สิริยากรตกใจทำอะไรไม่ถูกพอได้ยินเสียงคนถามก็จะลุกขึ้นแต่เจ็บเท้าและเข่าที่กระแทกลงบนพื้นถนน
“ผมช่วยครับ ไปหาหมอนะครับคุณ ผมขอโทษที่ขับรถไม่ระวังครับ” ชยางกูรมองหญิงสาวแล้วเขาก็อุ้มขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นเลือดที่ฝ่ามือและข้อศอกของเธอ
“คุณเสือคะ” เมลดาลงจากรถเมื่อเห็นผู้ชายของเธออุ้มผู้หญิงที่เขาขับรถเฉี่ยวมาที่รถ
“คุณไปนั่งข้างหลังเร็ว ผมจะพาคนเจ็บไปหาหมอ” ชายหนุ่มบอกสาวสวยที่มาด้วย
“ได้ยังไงคะคุณเสือ เธอไม่ได้เจ็บมากนี่คะให้เงินไปหาหมอก็จบค่ะ” ไฮโซสาวมองหญิงสาวในอ้อมแขนของชยางกูรด้วยความไม่พอใจ
“หลีกไป..” ชยางกูรมองหน้าคู่ควงแล้วพูดเสียงเย็นด้วยความไม่พอใจ
“คุณเสือคะ” เมลดาหลีกให้เขาอุ้มหญิงสาวคนนั้นนั่งแทนที่เธอแล้วเดินเร็วอ้อมไปฝั่งคนขับแล้วขับรถออกไปอย่างรวดเร็วทำเอาไฮโซสาวหน้าเหวอ “คุณเสือ กรี้ดดด..” เมลดากรีดร้องกระทืบเท้าอยู่กับที่ด้วยความโกรธที่ถูกทิ้งไม่สนใจว่าคนดินผ่านไปมามอง
TTTTTTTTT
# บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาในนิยาย แค่ใช้ประกอบนิยายเท่านั้น # (เริ่มอัพนิยาย 12 พ.ค 64 นะคะ)
Guest
