***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้แต่ง เนื้อเรื่อง ชื่อ บุคคล สถานที่เป็นสิ่งที่ใช้แต่งเพื่ออรรถรสของนิยายเท่านั้น ไม่มีเจตนามุ่งหวังให้เกิดความเสื่อมเสียแต่ บุคคล อาชีพ และสถานที่ใดๆ***
"ลานสาวกอด" ...ถามหนุ่มอาข่าหน้าตาดีคนนึงเมื่อไม่นานมานี้ ว่าลานสาวกอดยังมีอยู่อีกไหม หนุ่มอาข่าหน้าใสบอกว่า "เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้วครับ"...คิดว่า ลานคงมีอยู่แหละ แต่ประเพณีคงไม่มีแล้ว...อย่างที่เคยได้อ่านพบว่า
"ชาวอาข่ามีชีวิตอยู่กับเพลง ไม่ว่าจะมีความรัก ความผิดหวัง อกหัก ถูกทิ้ง สุข ทุกข์ ก็ระบายออกมาเป็นเพลง เพลงของอาข่ามีเป็นพันพันเพลง...ผู้ชายร้องจีบสาวด้วยเพลงไหน สาวก็จะร้องตอบด้วยเพลงหนึ่ง เขาไม่มีภาษาเขียน มีแต่ภาษาพูด"