เรื่อง
หุ่นยนต์เเอนดรอยด์ตัวน้อย
กับ
เจ้านายสุดที่รัก
คำเตือน
*เเต่งเล่นๆ เพื่อสนองตนเองเท่านั้น ถ้ามีขอผิดพลาดอะไรช่วยเเนะนำด้วยนะคะ*
พระเอก โจ ช่างซ้อมเครื่องจักร ที่สามรถซ้อมได้ทุกอย่าง ขอเเค่มีเงินมากพอที่จะจ่ายให้เขาเท่านั้นก็พอ โจ สูง 190 หนัก 78 อายุ 30 ปี มีกล้าม ผิวเเทน มีหนวดนิดหน่อย ผมน้ำตาลหยักโศก ตาสีเขียว
โจนั้นไม่มีครอบครัว พ่อเเม่ทิ้งเขาไว้หน้าโรงพยาบาลที่เขาเกิดเมื่อเขาอายุได้ 5 ขวบ ตั้งเเต่นั้นเขาจึงเป็นกำพร้า เเต่นั้นก็ไม่ได้ทำให้เขามีปมเเต่อย่างใด เเละเขาก็ไม่คิดจะตามหาพวกท่านด้วยเช่นกัน
นายเอก หุ่นเเอนดรอยด์ AD รุ่น 2 โจเรียกเขาว่า บลู เพราะโจเขานั้นชอบสีฟ้า และบลูก็มีในตาสีฟ้าเช่นกัน บลูเป็นหุ่นยนต์ร่างเล็กสูง 164 หนัก 50 ผมสีบลอนด์ ผิวขาวอมชมพู เเละตาสีฟ้า บลูเป็นพ่อบ้านของโจ คอยดูเเลทุกๆ อย่างภายในบ้านตามที่โจสั่ง หรือไม่บลูก็ทำเอง
คำนำ
โจหนุ่มมาดเข้ม เจ้าของร้านรับซ่อมเครื่องจักรทุกชนิด (ร้านที่ว่าก็คือที่จอดรถที่บ้านของเขาเอง) เขาได้เข้ามาในเมือง ที่ชื่อว่าเทคโน เพื่อมาหาเงินเลี้ยงตัวเอง โดยการไปรับซ้อมของต่างๆจากคนที่ต้องการจ่ายเงินในราคาที่ถูกว่าร้านปกติ ซึ่งเป็นอย่างที่เขาคิด เขาได้รายได้อย่างมากมายจากการรับซ้อมในครั้งนี้เป็นอย่างมาก โจนั้นเขาสามารถซ้อมทุกอย่างได้ตามที่ลูกค้าต้องการ ขอเเค่มีเงินก็พอ ตอนนี้เขาได้ซื้อบ้านเเละได้ทำการอยู่ในเมืองนั้นเป็นที่เรียบร้อยเเล้ว โดยเอาที่จอดรถเป็นหน้าร้านเพื่อรับลูกค้า เเต่ด้วยความที่เขานั้นมีปัญหาอยู่อย่างหนึ่งคือ เขาไม่ชอบทำความสะอาดบ้าน แถมยังไม่ค่อยมีเวลา มันเป็นปัญหาอยู่นิดหน่อยเวลาจะหาของในกองขยะอะนะ เขาเลยคิดหาวิธีที่จะเเบ่งเบาภาระนี้ จนกระทั่งโจได้ไปเห็นโฆษณาขายหุ่นที่ในทีวี เขาเลยได้มีความคิดที่ว่า เขาน่าจะซื้อหุ่นยนต์มาสักตัวนะ ด้วยความที่เขานั้นไม่อยากจ้างคนจริงๆเพราะกลัวของจะหาย เเละเขาไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับพื้นที่ส่วนตัวของเขา หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ได้ทำการซื้อหุ่นยนต์เเอนดรอยด์ AD รุ่น 2 เพศชาย มาหนึ่งคน เเล้วตั้งชื่อให้ว่า บลู เพื่อที่ให้หุ่นตัวนั้นมาช่วยทำความสะอาดบ้านในเวลาที่เขายุ่งอยู่ หรือไม่ว่าง พอเขาอยู่ไปสักพักก็รู้สึกว่า บลู นั้นมีอะไรที่เขาตามหาอยู่ แต่โจนั้นบื้อเกินไปที่เขาจะเข้าใจ