จบ ความผูกพันที่ไร้ค่า
17
ตอน
1.79K
เข้าชม
0
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
23
เพิ่มลงคลัง
เรื่องราวของอัญชลียาผู้ซึ่งยึดมั่นในความผูกพัน จนกลายเป็นความรัก แม้รู้ว่าคุณอคินของเรามีให้แค่เงินและสัมพันธ์ทางกายเธอก็ยังไม่เปลี่ยนใจจากเขา จนกระทั่งวันที่ต้องลาจากมาถึง เพราะคนรักที่เขาสัญญาจะ

 

เรื่องราวของอัญชลียาผู้ซึ่งยึดมั่นในความผูกพัน จนกลายเป็นความรัก แม้รู้ว่าคุณอคินของเรามีให้แค่เงินและสัมพันธ์ทางกายเธอก็ยังไม่เปลี่ยนใจจากเขา จนกระทั่งวันที่ต้องลาจากมาถึง เพราะคนรักที่เขาสัญญาจะแต่งงานด้วยกลับมาจากเมืองนอก ความผูกพันของเธอก็ดูไร้ค่าจนน่าสมเพชตนเอง 

และเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมายทำให้ความรักกลายเป็นความแค้น 

เรื่องราวจะเป็นอย่างไรติดตามกันในเล่มนะคะ 

 

 

------ 

“ฉันไปนะอันอัน อย่าลืมฝากคีย์การ์ดไว้ที่เคาน์เตอร์นะ” 

“อะไรกันแค่คีย์การ์ด ฉันจะเอาไปทำไม” อันอัน เช็ดหน้าเดินไปหาเสื้อผ้า ดึงของใช้ตนเองออกมา” 

“เธอจะโมโหทำไม เอ๊ะ! หรือว่าคิดไม่ทำตามสัญญา อย่าเชียวนะ นั่นๆ ดึงไปให้หมดเลยเสื้อผ้าพวกนั้น” 

เขายืนมอง ปากก็พูดไล่อีกครั้ง หญิงสาวหันไปมองเขา 

“เลือดเย็นกับฉันจังเลยนะอคิน ทั้งที่เมื่อคืนปากบอกว่าชอบฉัน” อดไม่ได้จะตัดพ้อ แต่เขาคงฟังเป็นถ้อยคำน่ารำคาญ เพราะหันหลังหนีไปอีกครั้ง หยิบกุญแจรถขึ้น 

“เวลาเข้าด้ายเข้าเข็ม กำลังมันส์จะให้พูดว่าเกลียดหรือไง เธอเองก็ชอบนี่น่า พอๆ อย่าหาเรื่อง นั่นเช็คนะ ดูแลตัวเองด้วย” 

อย่างน้อยยังมีน้ำใจ แม้จะออกมาเพราะเธอคาดคั้น อัญชลียาหันมองเช็ค ใจแห้งเหี่ยวเดินเข้าไปแต่งตัว พร้อมกับเจ้าของห้องหรูเดินห่างไป 

เสียงประตูปิดลง หญิงสาวผู้ไม่เคยแสดงความอ่อนแอ นั่งลงปาดน้ำตา 

 

ขอบคุณทุกการสนับสนุนค่ะ 

ทรายสีรุ้ง 

มาติกาโดนส่งมาทำงานใช้หนี้กับเจ้านายจอมดุ แล้ววันหนึ่งเขามาบอกว่าจะแต่งงานกับเธอ 

แต่งงานแลกหนี้ 

เขาก็หล่อเหลาอยู่นะ แต่เธอยังเด็ก ยังไม่อยากแต่งงานและเขาไม่ใช่สเปก 

ในเมื่อเลี่ยงไม่ได้เธอจึงหนีไม่พ้นเงื้อมือคนเจ้าเล่ห์แสนกล 

 

 

……………………………. 

“ใครมาคะ” มาติกาชวนคุยเรื่องอื่น 

“เด็กพิงค์ ขัดจังหวะ ฉันไล่ตะเพิดไปแล้ว” 

มาติกาหน้าแดง สบตาคมดุแม้ยังขวยเขิน 

“อย่าบอกนะว่าคุณ เอ่อคุณจะ…” 

“อือ” 

กิตติคุณแกล้งลูบไหล่ขาวนวลอีกครั้ง มาติกาตาโต 

“ไหนคุณเก้าบอกว่าจะไม่เคยคิดแตะต้องมาไงคะ แล้วทำไม” 

พวงแก้มสาวนั้นแดงซ่าน แต่ต้องถามให้รู้แน่ อยากให้เขาจำคำในวันวานให้ได้ เพิ่งพูดไปไม่กี่วันเองนะ แก่ก็ยังไม่แก่ เธอต้องเอาตัวรอดให้ได้ พรุ่งนี้ก็หมดหน้าที่แล้ว 

“ไม่เคยคิดแต่ไม่ได้บอกว่าจะไม่ทำนี่น่า ไม่จูบแต่ดูดซะมากกว่า” 

“คุณเก้า!” 

“เรียกทำไม เรียกตั้งหลายครั้งตอนโดนล้วงเข้าในเสื้อ ในกระโปรง เบื่อจะฟังแล้ว” 

สาวน้อยหน้าแดงจัด ทำอะไรไม่ได้ก็เดินหนี กิตติคุณมองบั้นท้ายกลมกลึง เด้งดึ๋ง แอบกลืนน้ำลาย 

นี่กะเดินยั่วเขาใช่ไหม 

 

 

 

 

...................... 

ดลลธี เรย์ วังชนันท์ 

  อายุ 30 ปี หล่อ รวย มีความหลังเรื่องครอบครัวที่ฝังใจ  

 

ในหัวใจมีผู้หญิงที่รักเพียงหนึ่ง เขาคิดเช่นนั้นมาตลอดจวบจนเจอเธอ คนหน้าคล้ายรักแรก เธอทำหัวใจด้านชา หัวใจรอคอยของเขาสิ้้นสุดลง

นำมาปรนเปรอบนเตียง ความคิดแรกหายไปเมื่อได้ชิดใกล้

 

......................

 

ฐิตานันท์ สมรักษ์ (ตา) 

24 ปี หญิงสาวกำพร้า พนักงานโรงแรมดลยา  

 

เพราะความยากจน ควาทอยากสบายของป้าที่นำเธอมาเลี้ยงดู ทำให้เธอต้องถูกขายให้กับเสี่ยเงินหนา แต่โชคช่วยเหลือเมื่อเธอหนีค่ำคืนนั้นมาได้ แต่ชีวิตก็ยังยากเย็นเพราะต้องมาขอความช่วยเหลือจากชายแปลกหน้าที่ห้องข้างๆ 

ค่ำคืนนั้นทำให้หญิงสาวมีเด็กหญิงตัวน้อย และทำให้เธอต้องดิ้นรนสู้งาน สู้ชีวิตเพื่อให้ลูกสาวได้ใช้ชีวิตที่ดี 

 

การขายตัวให้พ่อของลูกจึงเริ่มต้นขึ้นเมื่อผู้ชายในคืนนั้นต้องการหล่อน 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว