ธรรมชาติของผู้ชายคือต้องคู่กับผู้หญิง อยู่ด้วยกันเป็นคู่ ใช้ชีวิตร่วมกัน แต่งงานกัน มีลูกน่ารักๆด้วยกัน
แต่.........มัน!!ไม่!!ใช่!!กับผมมมมมมม
"ชล....เราเลิกกันเถอะ นายดีเกินไปเราเข้ากันไม่ได้หรอก"
"ชล....แพรวว่าเราจบกันแค่นี้เถอะนะ"
"ชล...เอยว่าเราไปกันไม่รอดหรอก เราเลิกกันเถอะ"
เลิก!!!เลิก!!!แล้วก็เลิก คำๆนี้ผมโคตรอยากให้มันหายไปจากโลกสะจริงๆ แล้วก็ไอ้เหตุผลบ้าๆพวกนั้นอีก ดีเกินไปบ้างละ เราเข้ากันไม่ได้บ้างละ เราไปกันไม่รอดบ้างละ เหอะ!!ถามจริงคบกับผมเกินปีรึยังแล้วมาบอกว่าไปกันไม่รอด แต่ละคนที่คบมาไม่มีใครเกินเดือนเลยสักคน ยิ่งคนสุดท้ายยิ่งทำให้ผมโคตรหงุดหงิดเลย
"ชล...เอมว่าเราเลิกกันเถอะนะ"
"ทำไมละเอม...ชลไม่ดีตรงไหนเหรอ"
"ไม่ใช่ว่าชลไม่ดีแต่ว่า....เวลาเราไปไหนมาไหนด้วยกันอ่ะมีแต่คนมองเรา"
"มอง?"
"ใช่...แล้วที่มองก็มีแต่ผู้ชาย"
"ใคร!!!....ใครมองเอม"
"เขาไม่ได้มองเอมหรอก แต่เขามองชลมากกว่า"
"ห๊ะ!!มองชล มองทำไมอ่ะ"
"ก็ชลสวยอ่ะ ถ้าไม่บอกว่าเป็นผู้ชายก็คงมีคนคิดว่าชลเป็นผู้หญิง หน้าก็หวาน หุ่นก็บาง เอาจริงๆนะเอมอยากมีแฟนไม่ได้อยากมีเพื่อนสาว ชลเข้าใจเอมนะ ต่อจากนี้เอมขอให้ชลเจอคนที่เขารักและยอมรับชลได้นะ เอมขอตัวนะ"
"เอมเดี๋ยวสิเอม!! เอม!!"
นั่นแหล่ะครับเหตุผลล่าสุดที่ผมโดนเท เหอะ!!!ในเมื่อมันมีเมียไม่รุ่งงั้นก็มีผัวให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลยยยยย
.
.
.
.
.
.
เชี้ยยยยยย.....ผมแค่พูดเล่นว่าจะมีผัวแต่ผมไม่ได้อยากมีผัวจริงสักหน่อย!!!!
"เมียจ๋า...จะหนีผัวไปไหนจ๊ะ มามะ...มาให้ผัวชื้นใจหน่อยเร็ว" เชี้ยยยย...ไม่อ้าวววว!!!ไม่เอาแบบนี้ ฮืออออป๊าม๊าช่วยชลด้วยยยยยยย
ฝากเรื่องใหม่ด้วยน๊า....เดี๋ยวเราลงเรื่องคนเลวที่รักเธอจบ เราจะมาลงเรื่องนี้ให้ติดตามกันนะคะ