รพีครองใจ [Mpreg+ข้ามภพ]
11
ตอน
8.52K
เข้าชม
44
ถูกใจ
35
ความคิดเห็น
179
เพิ่มลงคลัง

ณ แผ่นดินไตรราช

 

“เจ้าพี เป็นกระไรไปลูก” รวินท์เอ่ยถามบุตรชายคนรองด้วยความเป็นห่วง เหตุเพราะช่วงนี้ตนสังเกตว่าอีกฝ่ายมักจะใจลอย คล้ายว่ามีเรื่องให้ครุ่นคิดอยู่ตลอดเวลา “มีเรื่องไม่สบายใจรึ บอกแม่ได้หนาคนดี”

 

รพีที่นั่งทอดสายตาเหม่อมองท้องฟ้าหันกลับมาหาคนเป็นแม่ พลางโถมตัวกอดอีกฝ่ายไว้แน่น “คุณแม่ พีฝันเห็นคนๆ หนึ่งเจ้าค่ะ...แลฝันเห็นมาหลายคราแล้ว”

 

“ฝันเห็นใครกันลูกรัก เหตุใดจึงต้องคิดมากเช่นนี้” รวินท์ถามลูกด้วยความสงสัย พลางลูบหัวรพีแผ่วเบา

 

“พีมิรู้จักเจ้าค่ะ แต่คนผู้นั้นแต่งกายประหลาดนัก” รพีกล่าว พลางสบตากับคนเป็นแม่ด้วยความสับสน “เมื่อพีฝันเห็นชายผู้นั้นคราใด ใจของพีจักเต้นรัวเสมอเลยเจ้าค่ะ”

 

............................................................

 

...........................

 

....

 

 

 

กรุงเทพมหานคร, ประเทศไทย

 

“คุณสิงห์ครับ มีตรงไหนอยากปรับแก้อีกไหมครับ” จิตรกรหนุ่มเอ่ยถามผู้ว่าจ้างด้วยความนอบน้อม หลังจากที่พยายามวาดภาพคนๆ หนึ่งออกมาตามลักษณะที่อีกฝ่ายบอกกล่าว

 

“ไม่มีแล้ว” สิงห์เอ่ยตอบ หลังจากที่ยืนมองคนในรูปจนเหมือนตกอยู่ในภวังค์ “ฉันจะให้คนไปส่ง ส่วนค่าจ้างจะเรียกเท่าไหร่ก็บอกเลขาฉันได้เลย”

 

สิงห์เอ่ยธุระจบก็หันกลับมาสนใจคนในภาพที่ออกมาจากความทรงจำของตนเองอีกครั้ง จนไม่ได้ยินเสียงของคนที่เข้ามาใหม่ กระทั่งอีกฝ่ายมายืนอยู่ด้านข้าง

 

“พี่สิงห์ คนนี้เหรอที่พี่บอกผมว่าฝันเห็นบ่อยๆ” เชนเอ่ยถามพี่ชายต่างสายเลือดที่ควบตำแหน่งเจ้านายของตนเอง “พี่ไม่ได้ดูละครย้อนยุคจนเก็บเอาไปฝันใช่ไหม”

 

“อย่าเพ้อเจ้อ” สิงห์ว่าอีกฝ่าย ทั้งๆ ที่ตายังคงมองที่ภาพเดิม “ฉันไม่ดูอะไรไร้สาระแบบนั้น”

 

“อือ...เป็นผู้ชาย แต่หน้าสวยมากเลยนะครับ” เชนดูภาพ พลางออกความคิดเห็น “ผมเพิ่งรู้ว่าพี่ชอบแนวนี้ พี่ไม่เคยมองใครด้วยสายตาแบบนี้นะครับ”

 

“คนๆ นี้มักมาแทนฝันร้ายพวกนั้น” สิงห์เอ่ยเสียงเรียบเรื่อย “เขาคงเป็นแสงสว่างเดียวในชีวิตที่ดำมืดของฉันละมั้ง”

 

..............................................................................................................................................................

 

 

 

สวัสดีค่ะ นิยายเรื่องนี้เป็นนิยาย Yaoi แนว Mpreg(ท้องได้) + พีเรียด 

 

 

 

มีตัวละครจากเรื่อง "รวินท์พลัดถิ่น" นะคะ สามารถอ่านแยกได้ หรือใครสนใจก็ลองแวะไปอ่านรุ่นพ่อแม่ได้เลยค่าาา น่ารักปุ๊กปิ๊ก อบอุ่นหัวใจ ^^

 

*หมายเหตุ

 

ในเรื่องนี้ผู้ชายที่ท้องได้จะเรียกว่า “เหย้า” และใช้คำว่า “เจ้าค่ะ” เป็นหางเสียง นักอ่านบางคนอาจจะยังงง ๆ ไม่ชิน ไม่คุ้นไปบ้าง แต่เราวางให้บริบทสังคมในโลกสมมตินี้ใช้คำพูดแบบนี้นะคะ ลองอ่านกันดูก่อนน๊า

 

ที่เราใช้คำแบบนี้ เพราะว่าเราสมมติโลกนี้ขึ้นมา โดยอิงเค้าโครงมาจากไทยในอดีต และคิดว่าด้วยบทบาทของเหย้าที่เป็นผู้ชายท้องได้ หากอยู่ในยุคสมัยนั้น ที่มีความเชื่อในเรื่องของชายเป็นใหญ่ เพศนี้ก็คงจะถูกกำหนดให้มีบทบาททางสังคม และวัฒนธรรมการแสดงออกที่คล้าย ๆ กับเพศหญิง ซึ่งนั่นก็คือ คำพูด (หางเสียง) และหน้าที่ทางสังคมอื่น ๆ ค่ะ

 

ดังนั้นจากการคิด จินตนาการของไรท์ ทำให้ไรท์คิดว่าเพศ “เหย้า” น่าจะใช้คำว่า “เจ้าค่ะ” นะคะ >0<

 

 

 

ฝากด้วยนะคะ ทุก Comment เป็นกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ ขอบคุณมากค่าาา

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว