‘มุกตาภา’ สาวน้อยที่เข้ามาทำงานโรงงานครั้งแรก เจอกับ ‘ภามวัฒน์’ หนุ่มโรงงานข้างห้องที่แสนหล่อเหลา วันแรกที่ทำงานก็ไปกินเหล้าเมาจนเข้าไปอยู่ในห้องของเขา อีกทั้งแอพโชว์เสียวที่ทำให้เขาจำเธอได้แม้เพียงเห็นแค่หน้าอก รสสวาทของชายหญิงจึงเริ่มก่อตัวขึ้นอย่างซาบซ่าน
.........................................................................................................................................
“อุ๊ย!” มุกตาภาก้มลงไปหยิบผ้าเช็ดตัวที่ร่วงลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้าแต่ก็ไม่ทันคนร่างสูงที่เข้ามาประชิดตัวและคว้าเอาผ้าเช็ดตัวของเธอไปถือไว้ก่อน
“ยั่วยวนนักเหรอ อ่อยขนาดนี้ จะทำให้คลั่งไปถึงไหน” เขายื้อยุดผ้าเช็ดตัวกับเธอ หญิงสาวหน้าแดงซ่านเมื่อแย่งเอาผ้าเช็ดตัวกลับคืนมาไม่ได้เธอก็หันหลังให้เขาและใช้มือปิดพรางส่วนของร่างกายที่ล่อตาล่อใจเขา
ยังดีที่เวลานี้ไม่มีใครอยู่เลย ห้องเช่าทุกห้องเงียบหมด คงเพราะไปทำงานและบางคนที่อาจกำลังนอนพักผ่อนอยู่
“ยั่วอะไร ยังไม่ได้พูดอะไรเลยสักคำ” เธอก้มหน้าเอ่ยเอียงอาย
“เหรอ แล้วนุ่งผ้าเช็ดตัวเดินไปเดินมาอย่างนี้ไม่เรียกว่ายั่วหรือไง”
“ใครจะไปรู้ว่ามีคนอยู่”
“ไม่รู้จริงๆ เหรอ” เขายิ้มกริ่มมีเลศนัยและวาดแขนแกร่งกำยำมาโอบเธอไว้ แม้หญิงสาวจะดันแขนเขาออกอย่างไม่จริงจังนักก็ตาม
.........................................................................................................................................
“เถอะน่า พี่หิวน้ำ” เขาว่าพลางดึงกางเกงและกางเกงในตัวจิ๋วของเธอออกจนสุดแล้วขยับเข้าไปอยู่กลางลำตัวของเธอ
“หิวน้ำก็ไปกินสิ มาถอดกางเกงมุกออกทำไม” เธอว่าอย่างเอียงอายเพราะเขาจ้องที่เนินสวาทของเธออย่างจาบจ้วง อีกทั้งตื่นเต้นมาก ด้วยเพราะเป็นครั้งแรกที่เขาและเธอแอบมาจู๋จี๋กันในห้องเก็บของโรงงานแห่งนี้ กลัวก็กลัวว่าใครจะมาเห็นเข้า
“นี่ไงน้ำเยิ้มฉ่ำเลย พี่อยากกินน้ำหอย รอเลิกงานไม่ไหวแล้วเนี่ย ขอกินก่อนนะ” เป็นเพราะเขาเล้าโลมให้เธออยากเช่นกันจนทำให้น้ำเดินจนฉ่ำแฉะไปทั่วทั้งส่วนล่าง
Guest
