ไม่ผิดหรอกที่...รัก

“พี่ตฤณคะ”กฤติยาเรียกชื่อของเขา เพื่อเป็นการเตือนสติ ของคนที่กำลังอยู่บนร่างกายของเธอ

ส่วนตฤณภัทรก็ชะงักจากสิ่งที่เขากำลังทำอยู่ และเหมือนได้สติขึ้นมาทันที กฤติยาส่งมือของเธอ เข้าไปกอดรัดที่รอบคอของเขาเอาไว้ เธอจูบผู้ชายตรงหน้าด้วยความอ่อนโยน พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมา

“มันไม่ผิดเลยค่ะ ที่เราสองคนจะรักกัน ความรักของเพ้นท์กับพี่ตฤณมันสวยงามเสมอ แต่เราสองคน เก็บความสวยงามเอาไว้ในนี้ได้ไหมคะ”กฤติยาพูดพร้อมกับชี้ไปที่หน้าอกของตฤณภัทร

“เพราะถ้าเราสองคนพลาด และข้ามผ่านคืนนี้ไปด้วยกันแล้วเมื่อไร ความรักของเรา มันจะไม่สวยงามอีกต่อไปแล้ว ความรักของเราจะกลายเป็นเรื่องที่ผิด และความรักของเรา จะเรียกว่าความรักไม่ได้อีกแล้วนะคะ แต่มันจะเรียกว่า “ชู้” แทน”

“พี่ขอโทษนะเพ้นท์ พี่ขอโทษ พี่ขอโทษจริงๆ พี่มันเห็นแก่ตัว” ตฤณภัทรลงมานอนข้างๆกับกฤติยา เขาดึงเธอเข้ามากอดซบเอาไว้ที่อก พร้อมกับหลั่งน้ำตาออกมาเหมือนกัน

“พี่ตฤณค่ะ เรามีกันอยู่แค่ในใจก็พอแล้ว ส่วนร่างกายของเราสองคน คงต้องแยกทางไปทำตามหน้าที่ของตัวเอง”กฤติยาพูดออกมาทั้งน้ำตา