ประลอง...รัก
15
ตอน
1.89K
เข้าชม
28
ถูกใจ
2
ความคิดเห็น
23
เพิ่มลงคลัง

สวัสดีค่ะนักอ่านทุกท่าน ก่อนอื่นต้องขอชี้ก่อนนะค่ะ 

 

นิยายเรื่องนี้อาจจะไม่ถูกใจหรืออาจจะไม่ดีตรงไหนติชมกันได้นะค่ะ (แต่อย่าแรงมากนะค่ะคนเขียนอาจจะรับไม่ไหว) 

 

- นิยายเรื่องนี้เป็นแนวชายรักชาย ใครรับไม่ได้กดออกได้เลยค่ะ 

 

-นิยายเรื่องนี้เป็นแนวจีนโบราณ 

 

สุดท้ายนี้ของฝากนิยายเรื่อง "ประลองรัก" ไว้ในอ้อมกอดของทุกท่านด้วยนะค่ะ อย่าลืมสนับสนุนไรท์ด้วยนะค่ะ 

 

(ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค่ะ) 

 

 

     บทนำ 

ค่ำคืนในยามบ้านเมืองสงบสุข ผู้คนต่างออกมาหาความสำราญ ตามสองข้างทางร้านค้าครึกครื้นไปด้วยผู้คนที่ออกมาเที่ยวสนุกสนามในโรงเหล้า โรงน้ำชาและ หอโคมแดง 

“วันนี้เราจะประมูลแม่นางไห่ซิน หญิงสาวผู้ขาวดั่งหยวกกล้วย งดงามและบริสุทธิ์ มิเคยต้องมือชายใด คุณชายท่านใดอยากประมูลนาง เชิญเข้ามาได้เลยค้า” เสียงหวานแหลมสูงของแม่เล้าแก่เรียกเหล่าคุณชายน้อยใหญ่ ไปจนถึงเหล่าองค์ชายผู้มั่งคั่งให้สนใจจะแย่งชิงตัวแม่นางไห่ซินจนต้องเดินเข้ามาในหอโคมแดง หวังเชยชมความงามที่ถูกกล่าวถึง 

คุณชายหนุ่มพร้อมองค์รักษ์ร่างสูงใหญ่ ก้าวย่างเข้าไปในหอโคมแดงชั้นสูง กลิ่นยาสูบคละคลุ้ง หมอกกำยานกำจายไปทั่ว สร้างเสน่ห์แบบลึกลับให้กับหญิงสาวในชุดน้อยชิ้น มองเห็นสาวงามบนเวทีอย่างลางเลือน 

“ไห่ซินขอคารวะคุณชายทุกท่าน ไห่ซินเป็นเพียงหญิงตัวเล็กมิอาจมีสิ่งใดตอบแทนได้ จึงขอมอบบทเพลงแห่งขุนเขาเป็นการตอบแทนที่ได้มาพบประกันในวันนี้” เสียงบรรเลงผีผาห้าสาย เพราะพริ้งพลิ้วไหวดุจดั่งสายลมหวีดหวิว ยิ่งทำให้เหล่าคุณชายน้องใหญ่อยากได้ตัวนางมาครอบครองยิ่งนัก 

“ข้าให้หนึ่งพันตำลึง” คุณชายชุดขาว กล่าวขึ้นทั้งที่บทเพลงยังคงไม่จบ 

“ข้าให้หนึ่งพันห้าร้อยตำลึง” เสียงดังต่อท้ายไม่ถึงเสี้ยววิโดยคุณชายหนุ่มชุดแดง 

“ข้าให้สามพันตำลึง” อีกหนึ่งกล่าวขึ้นทันที แล้วตามด้วยเสียงของคุณชายตระกูลดังมากมาย จนค่าตัวแม่นางไห่ซินพุ่งขึ้นสูงเป็นประวัติการณ์ 

“ข้าให้ห้าพันตำลึง มีใครยังคิดแย่งแม่นางคนสวยนี้จากข้าอีกหรือไม่” เสียงคุณชายหนุ่มชุดแดงที่เริ่มมาแต่ต้นยอมทุ่มทุนเพื่อแม่นางในหอโคมแดง ตามประสาคุณชายเจ้าสำราญ 

“คุณชายไม่คิดสู้กับคุณชายผู้นั้นหรือขอรับ เพียงท่านเอ่ยปากคงไม่มีใครในที่นี้กล้าต่อกรด้วย” 

“อย่าเลย เรายังไม่อยากเป็นคุณชายที่มีเพียงเงินแต่ไร้สมองตรึกตรอง แบบคุณชายผู้นั้น ที่คงไม่มีการงาน ผลาญเงินของพ่อแม่ไปเท่านั้น วันนี้พอแค่นี้เถอะ เราสมควรกลับกันได้แล้ว เดี๋ยวคนอื่นหาเราไม่เจอแล้วจะวุ่นวาย” 

“ขอรับ คุณชาย” 

* ~ * ~ *~ * ~* ~* ~ * ~ *   

สวัสดีค่ะ ขอฝากเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ เดิมมันเคยเป็นแฟนฟิคมาก่อน แต่อยากทำให้มันเป็นจีน จี้น จีน แบบจริงจัง เลยมารีไรท์ค่ะ ขอบคุณปกสวยจากที่นี่นะค่ะ https://pin.it/4dwRk5i 

 

 

 

 

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว