คนเมืองหลวงเรียกหรงโหรวว่าดินแดนป่าเถื่อนไร้อารยะ แต่สำหรับนาง มิตรภาพ ความรักและความผูกพันก่อเกิดขึ้นที่นั่น
กลิ่นใบหญ้าคละสายลมแผ่ว ฝูงม้าและลาถูกต้อนไปเลี้ยงกลางทุ่งกว้าง วิถีชีวิตผู้คนเรียบง่ายปรับตัวตามธรรมชาติ
หรงโหรวคือดินแดนที่งดงาม หาใช่บ้านป่าเมืองเถื่อนอย่างที่คนอื่นเข้าใจ
หยวนจื่อเล่อต้องจากบ้านเกิดไปอยู่ในมือศัตรู ควรมีชะตากรรมตกทุกข์ถูกเจ้าคนเถื่อนปู้ยี่ปู้ยำจนเเทบตรอมใจ
ไฉนในฤดูที่ใบไม้ร่วงหล่นจนหมดต้น กลับนำพาให้เกิดเรื่องราวอบอุ่นขึ้น
รสชาติหวานล้ำที่ได้ลิ้มลองจากนาง ติดตรึงประทับอยู่ในใจหัวหน้าเผ่าคนเถื่อนรูปงามเข้าอย่างจัง
เขาไม่อยากให้องค์หญิงบรรณาการนางนี้อยู่ที่นี่ในฐานะเชลย จึงเสนอตำเเหน่งภรรยาให้ เเละหวังว่าคนจะรับไว้
_______
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติธุรกรรมอิเล็กทรอนิกส์ ครอบคลุมไปถึงทรัพย์สินทางปัญญา ฉบับปี 2537 และ 2558
ห้ามมิให้ผู้ใดทำการคัดลอก ดัดแปลงเนื้อหาบางส่วนหรือทั้งหมด เพื่อผลิตเป็นรูปเล่มหรือฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ใดๆ
เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เป็นลายลักษณ์อักษรเท่านั้น
เรื่อง ลำนำรักในสายลมอุ่น
ผู้เขียน จิ่วกงจู่
ภาพปก Rainlily
Guest
