“เทอมันก็เป็นได้แค่นางบำเรอของฉันเท่านั้น ไม่มีสิทธิ์ขัดขืน หรือหนีทั้งสิ้น ต่อให้เทอหนี ฉันก็ตามไปลากเทอกลับมาใช้หนี้จนกว่าฉันจะเบื่อ!!!”
มาเฟียหนุ่มกล่าวอย่างดุดันกับร่างบอบบางที่ขณะนี้บอบช้ำไปทั้งร่างกายและหัวใจ เขาไม่คิดเห็นใจเทอแม้แต่น้อย เทอต้้องชดใช้หนี้เขาอีกนานเท่าไรเขาจึงจะพอใจปล่อยเทอออกไปจากนรกขุมนี้สักที
“ฮึก ฮึก อีกนานแค่ไหนคะ คุณถึงจะเบื่อ คุณปาสคาล”
“เทอไม่มีสิทธิ์มาถามฉัน”
“.....” พัชชาได้แต่นิ่งเงียบกับคำตอบที่เขาตอบกลับมาให้เทอ
“เทอมันเป็นแค่นางบำเรอสำหรับฉัน จำใส่หัวขอเทอเอาไว้!!!”
ปาสคาลตะคอกใส่ร่างบอบบาง พร้อมกระชากชุดเดรสสีชมพูน่ารักที่เทอสวมใส่อยู่นั้นขาดวิ่นติดมือไป พร้อมถอดกางเกงของตนเองออกอย่างเร่งรีบ และเข้าทาบทับร่างของพัชชาไม่ให้เทอหนีรอดเขาได้ทัน
ปาสคาลจับแก่นกลางที่ใหญ่โตของเขา เข้าไปในร่างของพัชชาทันที โดยไม่มีการเล้าโลมเทอเขาไม่รอให้เทอพร้อม ทำให้พัชชารู้สึกเจ็บปวด จุก และเสียว ปนเปกันไปหมดจนเทอแยกความรู้สึกเหล่านี้ไม่ออก ทำได้แค่เพียงปล่อยน้ำตาให้ไหลผ่านไปอย่างน่าสงสารจับใจ
“แน่นดีจริงๆ ฮึ่ม!!”
การใช้หนี้ให้แก่มาเฟียเอาแต่ใจอย่างปาสคาลนี้จะจบลงอย่างไร เรามาร่วมลุ้นและติดตามไปด้วยกัน!!!