Bekah Reeves 20+
แค้นต้องฆ่า
ฉันคือ เบคก้า รีฟ ฉันสูญเสียน้องสาวที่ฉันรักมากที่สุดเธอชื่อมีอา ทั้งๆที่อีกหนึ่งวันจะเป็นวันเกิดของมีอาแล้วแท้ๆ แต่เธอต้องจากไปโดยไม่มีวันกลับ ตำรวจจับตัวคนร้ายได้ แต่ว่า...พวกมันถูกปล่อยตัวออกไป ฉันต้องสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง และการสูญเสียในครั้งนี้พวกมันจะต้องชดใช้...
“เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร แต่ความแค้นบางอย่างในการที่ยังได้เห็น “ตัวเวร” ลอยหน้า มันก็อยากฆ่า ให้ตายตกไปตามกัน”
ฉึบ!!
"โอ้ยยยยยยยย อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันเจ็บ โอ้ยยยยย เลือดดดด นี่มันเลือดดดด"
"เพิ่งเห็นเหรอ ปัญญาอ่อนจัง"
"เธออยากรู้อะไรฉันจะบอกเธอแต่เธอต้องสัญญาว่าจะปล่อยฉันไป"
"อืมมมม ก็ต้องดูก่อนว่าแกตอบตรงใจฉันรึเปล่า"
"ฉันไม่รู้จักผู้หญิงที่เธอถาม แต่ฉันเคย....เคย..."
"เคยอะไร!!!"
"เคยข่มขืนเธอ และตบเธอ แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจ"
"ฮ่าๆๆๆ แกไม่ได้ตั้งใจ ฮ่าๆๆๆ ได้ ไม่ได้ตั้งใจใช่มั้ย" ฉันหยิบใบมีดขึ้นมา
"แกจะทำอะไร อย่านะ แกรับปากกับฉันว่าจะปล่อยฉันถ้าฉันตอบคำถามแก"
"ใช่ แต่พอดีมันไม่ตรงใจ"
"โอ้ยยยยยยย พอเถอะ ฉันยอมแล้ว"
"ยอมเหรอ แต่ฉันยัง" ฉันกรีดมีดลงไปที่แผ่นหลังของมัน จนไม่มีที่ว่างจะให้กรีดอีก
"ขอร้องล่ะ ปล่อยฉันไปเถอะ อยากให้ฉันทำอะไรฉันยอมทุกอย่าง ขอแค่เธอปล่อยฉัน ฉันไม่ได้ตั้งใจหรือจะทำร้ายผู้หญิงคนนั้น แต่เพราะฉันเมาก็เลยพลั้งมือทำร้ายเธอ"
"เมา? อ๋อ ใช่สิ แกเล่นยานี่ ฉันก็มีของมาให้แกเหมือนกัน แต่....มันยังไม่ใช่ตอนนี้"
"ฉันยังไม่อยากตาย"
"ใครบอกว่าฉันจะฆ่าแก"
"ฉันไม่รู้ เธอจะปล่อยฉันใช่มั้ย"
"ยิ้มสิ ยิ้มหวานๆให้ฉันเห็นหน่อย" มันกล้าๆกลัวๆที่จะทำตามคำสั่งของฉัน แต่มันก็ทำ
"ดีมาก ไหนบอกซิ แกตบน้องฉันด้วยมือข้างไหน"
"ขะ ขะ ขะ ข้างนี้"
"ข้างนี้ใช่มั้ย"
ฉับ!!!!
ภาพโดย martina santini จาก Pixabay
<<บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหานิยาย ผู้เขียนไม่ได้มีเจตนาพาดพิง="" และไม่ได้มีเจตนาทำให้บุคคลในภาพได้รับความเสียหายแต่ประการใดซึ่งเนื้อหาในนิยายเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนไม่ได้เป็นสถานการณ์ที่เกิดขึ้นจริง="">>
<<ภาพทุกภาพที่นำมาประกอบการอ่านเพื่อเป็นอรรทรถแก่ผู้อ่านเพียงเท่านั้น>>
<<ห้ามคัดลอกหรือดัดแปลงเนื้อหาในนิยาย>>
<<ถ้าหากตัวละครในเรื่องไปซ้ำหรือเหมือนกับนักเขียนท่านใดต้องขออภัยด้วยนะคะ>>
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.๒๕๓๗
Guest
