อีบุ๊กขายแล้วที่ MEB ค่ะ
“นี่คุณขี้โกง!”
เมื่อเสื้อผ้าชิ้นสุดท้ายจากตัวของเควินปลิวไปตกด้านล่างเตียงบุญราศีก็โวยวาย แต่ดูเหมือนการโวยวายของเธอจะช้าไปหน่อย เพราะสิ้นเสียงของเธอชีเปลือยก็โถมเข้าหาจนเธอซึ่งมีเพียงเสื้อเชิ้ตเนื้อนุ่มปกคลุมร่างกายอยู่เสียหลักนอนลงไปบนเตียง
หญิงสาวรู้สึกว่าท่อนล่างเธอเย็นวาบเพราะความที่เสียหลักนอนลงมา ชายเสื้อเชิ้ตเธอจึงเลิกขึ้นมาจนถึงเอว
เธอเห็นสายตาของคนขี้โกงมองอ้อยอิ่งอยู่ที่จุดนั้นของเธอ บุญราศีรีบไขว้ขาบังความเปล่าเปลือยเอาไว้ด้วยสัญชาตญาณของผู้หญิง นั่นทำให้คนที่มองจุดให้ความสุขตวัดสายตามามองเธอ ยิ้มใส่ตาเธอ
ให้ตายเถอะ รอยยิ้มเขานั้นมันน่าตบชะมัด!
“โกงอะไร โกงตรงไหน ผมแพ้ก็ยอมรับว่าแพ้ ยอมถอดแต่โดยดี ไม่ลังเลเลยสักนิด”
คนที่บอกว่าตัวเองไม่ใช่คนโกหกโกหกออกมาหน้าตาเฉย ใครใช้ให้เธอกำหนดกฎที่เขาต้องใช้เวลานานในการเปลื้องผ้าเธอออกมาล่ะ
แพ้ห้าเกมถึงถอดเธอได้ชิ้นหนึ่งสู้เขายอมแพ้สามเกมแล้วถอดเสื้อผ้าตัวเองหมดไม่ได้ เร็วกว่าเยอะ
“คุณแกล้งแพ้” เธอโวยวายพร้อมตีอกเขาดังเพี้ยะ เควินแสบๆ คันๆ กระนั้นยังหัวเราะได้
“มันก็ไม่มีกฎห้ามแกล้งแพ้ปะ”
Guest
