"พี่จะรักโยเพียงคนเดียว ไม่มีทางนอกใจ ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเกิดสิ่งใดขึ้น พี่ไม่มีทางนอกใจ จะรักมั่นเพียงโยของพี่คนเดียว"
นี่คือคำมั่นสัญญาของคิรากรที่ให้กับโยษิตาในวันที่ทั้งสองคนตกลงปลงใจอยู่ด้วยกันที่บ้านสวน ถึงแม้ครอบครัวฝ่ายชายจะไม่เห็นด้วยก็ตาม
แต่แล้ววันหนึ่ง สิ่งที่ไม่คาดคิดได้เกิดขึ้นคิรากรเกิดอุบัติเหตุ โยษิตาไม่มีโอกาสได้เข้าเยี่ยมสามีสักครั้ง ถึงเธอจะไปรอพบสามีที่หน้าบ้าน เธอก็ไม่มีโอกาสได้พบเขา จนมารู้ทีหลังว่าสามีของเธอไปต่างประเทศ นั่นคือการตัดขาดระหว่างเธอกับสามี ไม่มีคำร่ำลาสักคำ แต่เธอก็ยังรอ พร้อมลูกชายและลูกสาว รออยู่แบบนั้น ถึงจะดูเลื่อนลอย แต่เธอก็เลือกที่จะรอ
แต่แล้ววันหนึ่งฟ้าก็เห็นใจให้เธอได้เจอหน้าสามีอีกครั้ง
"พี่กร"โยษิตาเรียกสามีด้วยความดีใจ อยากจะโผกอดเขาด้วยความคิดถึง คิรากรมองผู้หญิงคนหน้า
"คุณเรียกผมเหรอครับ เราเคยรู้จักกันเหรอครับ ผมจำได้ว่า ผมไม่รู้จักคุณ คุณทักคนผิดหรือเปล่าครับ "คำถามคำตอบกลับมา ทำให้โยษิตาพูดไม่ออก เธอมองสามีด้วยความไม่เข้าใจ
"มีอะไรหรือเปล่าคะพี่กร"ผู้หญิงอีกคนเดินเข้ามา คิรากรหันไปยิ้มให้กับคนรัก
"เปล่าครับ เธอทักคนผิด เรารีบไปกันดีกว่า พี่ไม่อยากพวกท่านคอยนาน"คิรากรพูดจบโอบประคองคนรักจากไป ส่วนโยสิตามองแผ่นหลัง น้ำตาร่วงทันที เจ็บปวดกับสิ่งที่เกิดขึ้น แล้วลูกทั้งสองที่นั่งรอพ่อพวกเค้ากลับมาหาทุกวัน เธอจะตอบลูกว่าอย่างไรดี ที่จะไม่ทำให้ลูกเสียใจ
ฝากนิยายเรื่องนี้ในอ้อมกอดของรีดทุกคนด้วยน้า
Guest
