🖤ก็ว่า...จะไม่รัก🖤
สี่ปีที่แล้ว...ปฐพี ได้ทำร้ายหัวใจของผู้หญิงคนหนึ่งอย่างแสนสาหัส
พสิกา วิ่งพรวดพราดออกไปจากคอนโดของเขาหลังจากที่จับได้คาหนังคาเขาว่าเขากำลังจะมีความสุขกับผู้หญิงอีกคน... และนั่นเป็นสาเหตุให้เธอถูกรถชนจนได้รับบาดเจ็บสาหัส
เธอหายออกไปจากชีวิตเขาราวกับตายจาก สี่ปีที่เขาต้องทนอยู่อย่างทุกข์ทรมาน...จมอยู่กับความรู้สึกผิด
เขาเคยเปรียบเธอเหมือนตุ๊กตาแป้งปั้น จับวางไว้ตรงไหนก็อยู่นั้น มองไปเมื่อไหร่เธอก็จะยังตรงนั้นเสมอ...
เธอพร่ำบอกเขาบ่อยครั้งว่าอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา หากแต่วันนี้ไม่มีเธออยู่พูดประโยคน่ารำคาญนั้นแล้ว
หากปาฏิหาริย์มีจริง...เขาอยากเจอเธออีกสักครั้ง แล้วพูดในประโยคเดียวกัน...
เขาใช้ชีวิตอย่างเรื่อยเปื่อยไร้สีสันตลอดสี่ปีที่ผ่านมา ทว่าข่าวคราวประธานบริษัทคนใหม่ที่ชื่อพสิกา หรือคุณเพียซทำให้เขาใจเต้นแรงอีกครั้ง...พสิกา ชื่อนี้ไม่ได้มีคนเดียวในโลก เขาคงจะคิดอย่างนั้น หากคุณเพียซที่ว่านั้นไม่ใช่แพมที่เขารู้จักดี ใครมันจะบ้าจำเมียตัวเองไม่ได้!
เธอจำเขาไม่ได้หรือแค่ไม่ยอมรับ เขารุกหนักชนิดที่ว่าถูกเธอสั่งพักงาน! ตอกหน้าเขาด้วยคำว่าเจ้านายกับลูกน้อง ซ้ำยังโชว์แหวนที่นิ้วข้างซ้ายว่ามีคู่หมั้นหมายมากว่าห้าปี จะไปรู้จักกับเขาได้อย่างไร!...
ร้อยเล่ห์พันอุบาย...ยังไงเขาก็ต้องทำให้เจ้านายกลายมาเป็นเมียเขาอีกครั้งให้ได้!
Writer : 21/07/63
Guest
