"อย่า..."
ร่างเล็กบอบบางสะท้านกายเฮือกยามเมื่อเขาลากริมฝีปากร้อนแตะต้องไปทั่วทั้งเรือนกายขาวเนียนของตน เรียวแขนน้อยยกขึ้นโอบกอดรอบคอของเขาเอาไว้แน่นราวกับกลัวว่าเขาจะหายไป
"ปากเจ้าห้ามแต่กายเจ้าต้องการข้า..."
เสียงทุ่มกระซิบบอกที่ข้างหูก่อนจะขบเม้นใบหน้าน้อยอย่างหมันเขี้ยวเอ็นดู มือของเขาลูบไล้วนเข้ามาภายผ้ากระโจมอกที่เปียกแนบกับเรือนกายขาวผ่อง
"อ่าส์...."
กายเล็กสะดุ้งเมื่อดอกไม้งามของตนถูกแตะต้องสัมผัสอย่างที่ไม่เคยมีใครอื่นสัมผัสมาก่อน เรียวนิ้วร้ายค่อยๆสะกิดไปตามรอยแยกละลงมาที่ปุ่มกระสันบดคลึงมันอย่างหนักหน่วงจนร่างเล็กบิดเกร็ง
"มะ...ไม่..."
สติใกล้จะแตกกระเจิงแต่ความผิดชอบชั่วดียังคงรุมเร้าภายในจิตใจดวงน้อย
"เจ้าเป็นของข้า...แม่ลินดา..เจ้าเป็นของข้า...ท้าวไกรสรผู้นี้!!"