ไฉนเกิดใหม่ต้องเป็นตัวประกอบลิ่วล้อ

เซินโจวจู เซิน森 = ป่า โจว洲 = ทวีป จู朱 = สีแดงเข้ม 

 ฉีเฉิง        - ประมุขพรรคเย่วหนัน      南 = ทิศใต้           ต๋าฉือจวิน      ธาตุไฟ 

เฉียวปิง     - ประมุขพรรคฉิงเป่ย        北 = ทิศเหนือ         หานปิงจวิน     ธาตุน้ำ 

ไป่ชวี่       - ประมุขพรรคหยางตง       东 = ทิศตะวันออก    เจ๋อจื้อจวิน         ธาตุไม้ 

 ผิงซู          - ประมุขพรรคหยินซี      西 = ทิศตะวันตก     ซือหนิงจวิน         ธาตุทอง   

 หลิงเวินถง   - หัวหน้าตละกูลคนปัจจุบัน  

หลิงเทียนหรง - พี่ใหญ่ของลู่อิง ชอบตามใจน้องชายแต่บางเรื่องที่ต้องเข้มงวดก็ต้องทำ เป็นคนใจดีมักมีรอยยิ้มจางๆประดับอยู่ที่ใบหน้าเสมอ 

หลิงลู่อิง    - น้องรอง เป็นคนขี้กลัวมักหลบอยู่หลังท่านพ่อและพี่ใหญ่เสมอโดนหาว่าขี้ขลาดตาขาว ซึ่งก็เป็นความจริงก่อนที่หยวนเล่อหลุนจะเข้าร่าง 

หลิงซือเย่    - น้องชายผู้สดใสร่าเริงชอบออกไปเดินเตร่แถวนอกจวนเสมอ  

ลี่เหลียนฮว๋า   - คนรักตามนิยายฉบับเดิมของท่านประมุข 

ไท่หงจวิน     - จอมมาร จอมมารผู้สร้างฮาเร็มประจำนิยาย มารและเต๋ามีผู้หญิงเป็นพันๆคนออกลูกเป็นตอแต่ก็อยู่ไม่รอดกันจนปัจจุบัน 

ไท่หยุนจวิน    - น้องชายของท่านจอมมาร มีนิสัยขี้เล่น เผ่ามารมักกล่าวว่าไท่หยุนจวินนั้นมีนิสัยต่างกับท่านจอมมารหลายขุม หากแต่ใครจะรู้ว่าสายเลือดย่อมข้นกว่าน้ำเสมอ 

เจาหนิงคุน     - พี่ชายผู้เป็นตัวประกอบประจำเรื่องมารและเต๋า 

ซีเซียง       - บ่าวรับใช้ผู้เสมือนพี่สาวของหลิงลู่อิง มักเป็นที่พึ่งได้เวลาตกทุกข์ได้ยาก 

จ้าวอวี่ซวน     - พระเอกประจำนิยายเรื่องมารและเต๋า 

ตัวละคร ความหมายของชื่อ 

ไป่ชวี่ ขาว แสงเงินแสงทอง แสงอรุโณทัย 

ฉีเฉิง มหัศจรรย์ [1]  ภูเขาสูงละลิ่ว 

เชิงอรรถ 

^ แปลกประหลาดมาก, น่าพิศวงมาก, น่าทึ่งมาก. 

เฉียวปิง ยอดเขาแหลมและสูง น้ำแข็ง 

ผิงซู ราบเรียบ ผ่อนคลาย สบาย 

เวินถง อุ่น อบอุ่น เด็ก วัยเด็ก วัยเยาว์ 

เทียนหรง ท้องฟ้า รูปร่างหน้าตา 

ลู่อิง กวาง แสงแวววับของหยก 

ซือเย่ คิดถึงคะนึงหา ราตรีค่ำคืน 

เหลียนฮว๋า ดอกบัว สว่างไสว รุ่งโรจน์ 

หงจวิน ยิ่งใหญ่ โอ่อ่า กษัตร์ ราชา 

หยุนจวิน เมฆ กษัตร์ ราชา 

หนิงคุน สงบเรียบร้อย พี่ชาย 

ซีเซียง ลำน้ำเล็กๆ กลิ่นหอม , ธูป 

อวี่ซวน ขนนก อบอุ่น 

"ประมุขพรรมาร หากเจ้าไม่อยากเป็นปรปักษ์กับข้า ก็ขอให้เจ้าส่งตัวนางมาซะ " เสียงกลองดังกังวานหวังเพื่อจะข่มขู่ศัตรู ให้ขวัญหนีดีฝ่อ ทั้งที่กองทัพของเขาขนาดนี้ความจริงออกจะหวาดกลัวประมุขพรรคมารมากกว่า ยิ่งฝ่ายตรงข้ามมีนางมารจิ้งซิ่วหลันนางมารที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นแม่ทัพชนะสงครามมาอย่างโชกโชนอาบเลือดนั่นแล้ว ตัวเขานั้นก็แอบหวั่นอยู่ในใจอยู่บ้างแต่ก็เก็บอาการ เข้าไปอย่างรวดเร็ว ประมุขพรรคฉิงเป่ยพลันยิ้มเยาะออกมา แล้วจึงสั่งให้ลูกน้องปล่อยตัวนาง"หากนางอยากไปก็ให้นางไป ข้ามิได้สนใจกระไรนางอยู่แล้ว ไม่ว่านางจะเป็นอย่างไรยังไงนางก็ไร้ประโยชน์อยู่ดีสำหรับข้า"ว่าพรางตอบอย่างเอื่อยเฉื่อยเหมือนพูดเรื่องดินฟ้าอากาศ แล้วเดินกลับเข้าไปที่ตำหนักประจำดินแดนทิศเหนืออย่างไม่สนใจใยดีทัพของฝ่ายศัตรูที่กำลังจะโจมตีเข้ามา เหลียนฮว๋าพลันชะงักทุกสิ่งที่นางทำดีกับท่านผู้นี้เหตุใดจึงไม่เหลียวแลนางทั้งสิ้นคิดแล้วก็เกิดอิจฉาริษยาหลิงลู่อิงทันที 

"หลิงลู่อิง..คราใดที่เจ้าจะ..กลับมาหาข้ากัน"