เรียกเธอว่าสุดยอดคุณแม่เถอะ!!

เรียกเธอว่าสุดยอดคุณแม่เถอะ!! 

อลิสา หลินอนันตา ก็แค่ลูกคนที่สามของบ้านลูกหลงที่พ่อแม่ได้มาตอนกำลังเดือดร้อนเลยเป็นลูกชังของพวกเขา 

พ่อแม่ที่ไม่เคยแยแสจู่ๆก็ส่งข้อความมาตั้งแต่เช้าคำทักที่มองปาดเดียวก็รู้ว่ามีแผนอะไรแน่ 

อลิสาไหวไหล่เห็นแต่ไม่ตอบตกเย็นแล้วค่อบเปิดอ่านอ้างงานไปตามปกติ  

วันก็ต่อมาถูกเรียกกลับบ้านเธออดขำไม่ได้ คำแรกที่อยากมอบให้คือเลิกตอแหลแล้วบอกมาว่าอยากได้อะไร 

อลิสานั่งนิ่งอยู่ที่โต๊ะ ข้าวปลาไม่แตะ ถามคำเดียว 

"มีอะไรที่สาต้องทำหรือคะ?" 

ไอ้ความคิดถึงหรือห่วงใยนำออกมาจากสมองแล้วเตะให้สุดแรงเกิดเลย ครอบครัวเธอมีอะไรแบบนั้นที่ไหน 

"แกต้องแต่งงาน" 

ว่าแล้ว.. อลิสายิ้มหวานตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานที่สุดเท่าที่ชีวิตที่รีดออกมาได้ 

"ได้ค่ะ"